دست‌کم یک دهه است که شعارهایی چون “زن نیم پیکر جامعه است” از سوی نهادها و ارگان‌های دولتی و خصوصی بیان شده است. اما تاکنون همین نیم پیکر جامعه،  به‌عنوان جنس دوم قرار دارد و هنوز نگاه‌های اول به مرد‌ها پایان می‌یابد. این‌‎جا سالن کمیسیون حقوق بشر، زنان پولیس از فساد و برخورد دوگانه در […]

دست‌کم یک دهه است که شعارهایی چون “زن نیم پیکر جامعه است” از سوی نهادها و ارگان‌های دولتی و خصوصی بیان شده است.

اما تاکنون همین نیم پیکر جامعه،  به‌عنوان جنس دوم قرار دارد و هنوز نگاه‌های اول به مرد‌ها پایان می‌یابد.

این‌‎جا سالن کمیسیون حقوق بشر، زنان پولیس از فساد و برخورد دوگانه در چوکات نیروهای امنیتی سخن می‌گویند.

آنان می‎گویند با این‌که توانایی دارند اما زن بودن شان مانع از کسب رتبه‌‎های بلندتر گردیده است و تا کنون برای زنانی‎که در چوکات نیروهای امنیتی فعالیت می‌کنند، احترام و حقوق یک نظامی داده نشده است.

این افسران می‎گویند “دید منفی و این‎که به زن به عنوان جنس دوم نگاه می‎کنند، باعث شده است که زنان به پست‎های کلیدی کمتر برسند، به نظر مردان زنان خیلی ضعیف است و انتقادهای زیادی وجود دارد که قابل بیان نیست”.

در چوکات نیروهای امنیتی فرماندهی پولیس هرات، دست‌کم ۴ هزار پولیس موجود هست که از این میان تنها ۱۷۰

تن شان زن هستند.

مسوولان کمیسیون حقوق بشر با ابراز نگرانی از وضعیت زنان نظامی می‌گویند بی‌سوادی و کم‎سوادی زنان در این چوکات سبب شده تا آنان نتوانند حقوق اصلی خود را مطالبه کنند، تا جایی‎که در برخی موارد افسر پولیس نقش یک خدمه را داشته تا یک افسر نظامی.

عبدالقادر رحیمی رئیس این کمیسیون می‌گوید: تعصب جنسیتی سبب شده تا زنان همواره در سمت‌های پایینی قرار داشته باشد.

او می‎گوید: “صلاحیت که به یک موقف داده شده، این صلاحیت تاهنوز تفویض نشده است؛ خانم‎ها مؤظف است، اما مگر صلاحیت ندارد و حتی از افسران نظامی به عنوان یک خدمه استفاده می‌‎شود”.

در همین حال گل‌غوتی میلمه مدیر حقوق بشر لوای پنج سرحدی با تاکید بر مشکلات زنان پولیس می‌گوید بی‌سوادی زنان پولیس از آنان خدمه ساخته است.

او نبود ترانسپورت و بی‌‌‌سوادی را بزرگ‌ترین مشکل بانوان نظامی عنوان می‌کند.

خانم میلمه می‌گوید بارها از طریق حقوق بشر دادخواهی کردند اما به‌نظر تا کنون نتیجه‌ای نداده است.

او می‎گوید :ما تاکنون از طریق رسانه‎ها و حقوق بشر صدای خود را بلند کردیم و این که به این امر توجه نمی‌شود، ماهم نمی‎دانیم و خواست ما از دولت این بوده است که افسران خانم را مورد تقدیر قرار بدهند”.

محدودیت در قوانین نظامی، نداشتن سواد کافی، مهارت‌های دادخواهی و عدم ارتباط با رسانه‌ها، نهادهای مدنی و حمایت کننده سبب شده تا  مشکلات زنانی‎که در چوکات امنیتی هستند پوشیده باقی بماند.

فاطمه جعفری، عضو شورای ولایتی هرات می‎گوید نبود یک زن در سطوح بالاتر سبب شده تا مشکلات زنان تشخیص و حل نگردد و هم‎چنان پنهان باقی بماند.

او می‎گوید وجود یک زن در سطوح بالا می‎تواند بخش بزرگی از این مشکلات را حل کند.

وی می‎گوید “زنان باید در معاونت وزارت داخله و دفاع، معاونت ملکی و قوماندانی هرات باید زن حضور داشته باشد”.

با این حال مسؤلان فرماندهی پولیس هرات می‎گویند طی چند سال گذشته بسیاری از مشکلات زنان رفع شده است.

فیروز شاداب، معاون ملکی فرماندهی پولیس هرات می‎گوید هنوز افکار سنتی و مرد محور وجود دارد که خود می‌تواند بزرگترین مانع باشد.

او می‎گوید: “بخش بزرگ از مشکلات حل شده است اما بسیاری از مشکلات تاهنوز حل ناشده باقی مانده است که برای رسیدن به نتیجه مطلوب وضعیت زنان پولیس؛ زمان نیاز هست”.

با این‎که دست‌کم یک دهه از حضور زنان در چوکات نیروهای امنیتی می‌گذرد، اما محدود زنانی توانسته به سمت‌های بالا دست یابند.

بارها زنان پولیس از نبود ترفیع و خدمت چندین ساله دریک سمت شکایت کرده اند، اما تاکنون نتایج ملموسی نداشته است.

پیش از این نیز جامعه جهانی از ناتوانی حکومت افغانستان در امر جذب زنان در نیروهای امنیتی انتقاد کرده است.

گزارشگر: عاطفه علیزاده

ویراستار: محمد احمدی

دسته بندی: سیاسی, گزارش‌ها, همه, ویژه برچسب ها:

به اشتراک بگذارید :

مطلب قبل و بعد

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد