جلیل احمد ۴۴ ساله نیمی از عمرش و یا دوران جوانی‌اش را با استفاده از مواد مخدر به معامله گرفته است.

او در اوایل جوانی برای کار به ایران رفته اما در برگشت به کشور به جزء اعتیاد، سوغاتی دیگری با خود به کشور نیاورده است.

حالا با گذشت ۲۲ سال جلیل احمد توانسته با مواد مخدر خداحافظی کند، او می‌گوید: “به هر شخص که آغشته به این عمل است، توصیه می‌کنم که ترک نمایند، چون من حالا معنی و مفهوم زندگی را می‌دانم، قبل از این از صبح تا به شام به فکر این بودم که مواد از کجا پیدا نمایم و چطوری دود نماییم، دیگه به فکر هیچ چیز نبودیم”.

جلیل احمد با خرج و مخارج خود توانسته است از اعتیاد رهایی یابد.

اما در هرات حدود ۶۰ هزار معتاد وجود دارد که بیشترشان از سایر ولایت‌ها هستند.

آنان امکانات درمانی ندارند و قادر به پرداخت هزینه‌های کلینک‌های ترک اعتیاد نیز نیستند و به همین خاطر نمی‌توانند به کمپ‌های ترک اعتیاد مراجعه نمایند.

در هرات تعداد کلینیک‌های ترک اعتیاد کافی نیست.

برای ترک اعتیاد تمام معتادان این ولایت نیاز به کلینیک‌های بسیار مدرن و بزرگ است.

اما در هرات تعداد شفاخانه‌ها و کلینیک‌های ترک اعتیاد به تعداد انگشتان دست هم نمی‌رسد.

غلام جیلانی دقیق، رئیس اداره‌ی مبارزه با مواد مخدر هرات می‌گوید که دولت باید در رابطه به ایجاد کلینک‌های ترک اعتیاد اقدامات بیشتری را روی دست گیرد.

او می‌گوید: “در هرات دست‌کم شصت هزار معتاد وجود دارد که در حقیقت هر کدام از این اشخاص در حقیقت مریض هستند و شفاخانه‌ها و کلینیک‌ها باید این اشخاص را تداوی نمایند”.

تعداد معتادان در هرات تنها به معتادان داخل شهر خلاصه نمی‌شود. در ولسوالی‌ها نیز تعداد زیادی از معتادان بود و باش دارند.

تنها در ولسوالی‌هایی مانند غوریان و کهسان هزاران معتاد زندگی می‌کنند.

با این‌حال اداره‌ی محلی هرات از طرحی صحبت می‌کند که بر اساس آن قرار است یک کلینیک ترک اعتیاد بزرگ برای تمام معتادان که در ولسوالی‌ها زندگی می‌کنند، ایجاد شود.

گزارشگر: محمد احمدی