گروه کاری حفاظت از غیر نظامیان هرات، امروز طی نشستی با انتقاد از افزایش خشونت ها در کشور، خواهان توقف جنگ و حمایت از مردم شد.

این فعالان مدنی از تمام گروه های مخالف به ویژه گروه طالبان خواستند تا در ماه رمضان آتش بس کنند و اجازه بدهند تا خدمات غذایی و صحی به باشندگان ولسوالی های دور دست نیز برسد.

بر بنیاد سروی انجام شده از سوی این گروه، هم اکنون حدود ۳۰۰ هزار خانواده ی نیازمند تنها در هرات زندگی می کنند.

توقع می رفت با امضای توافق نامه صلح بین امریکا و طالبان، خشونت ها به شکل چشم گیری کاهش یابد و پس از آن زمینه ی گفتگوهای بین الافغانی فراهم شود.

اما نه تنها این توقع عملی نشد که با گرم شدن هوا، میدان های دشمن هم گرم شد و جنگ تشدید یافت.

گروه کاری حفاظت از غیر نظامیان هرات میگوید که حالا برای مردم، جنگ تنها مشکل نیست، کرونا و فقر و وضعیت دشوار اقتصادی ناشی از آن، نگرانی بزرگتری را خلق کرده است.

سید اشرف سادات، فعال مدنی از گروه های مخالف می خواهد با توجه به شیوع ویروس کرونا حداقل اجازه دهند تا کمک های غذایی و صحی به خانواده های نیازمندی که در مناطق تحت کنترل آنها زندگی می کنند، برسد.

“اجازه بدهند که برای همه ی مردم حتی در ولسوالی های دور، خدمات غذایی و صحی برسد باور کنید این شرایط سزاوار مردم ما نیست. در این اواخر اوضاع سیاسی کشور آنقدر بد بود که هیچ کس جوابگوی نگرانی های مردم نبود. با امضای توافق نامه و اینکه هیچ تاثیر نگذاشت، آخرین امید ما نا امید شد و حالا این روندی که در حال حاضر جریان دارد، ادامه اش روند زندگی عام مردم را متاثر می سازد و از سویی شیرازه ی نظام اجتماعی فعلی مردم افغانستان را برهم می زند”.

این گروه می گوید طی بررسی هایی که انجام داده اند مشخص شده که هم اکنون دست کم ۳۰۰ هزار خانواده ی نیازمند در هرات زندگی می کنند.

غلام فاروق راسب، فعال مدنی از تمام نهاد های کمک کننده ی داخلی و بین المللی می خواهد که کمک های بشر دوستانه شان را به افغانستان داشته باشند.

او از گروه های مخالف نیز می خواهد که در جریان ماه رمضان از خشونت دست بردارند و آتش بس کنند.

“در لحظاتی که هم کرونا است و هم جنگ و خشونت هم در بخشی صحی و هم در بخش مواد غذایی کمک های خود را برای مردم افغانستان سرازیر کنند و روی گروه های مخالف هم فشار وارد کنند تا طرف های درگیر از خشونت دست بکشند و آتش بس کنند تا مردم زندگی عادی خود را در فضای آرامی سپری کنند”.

کشمکش های سیاسی و رقابت ها بر سر بدست آوردن چوکی ریاست جمهوری سبب شده تا مسوولان حکومتی و مرکز تمرکز کمتری به پروسه ی صلح و بخصوص بیماری کرونا و وضعیت مردم داشته باشند.

از سویی گفتگوهای صلح نیز بر سر رهایی زندانیان طالبان، با مشکل مواجه شد و تا کنون طرف ها به توافقی نرسیدند.

آنچه نگران کننده است، کتله ی عظیمی از شهروندانی است که روزمزد هستند و حالا با تعطیل شدن بازارها، در تنگنای بد اقتصادی قرارگرفته اند.

پروین پوران، فعال مدنی می گوید اگر با خانواده های نیازمند، همکاری نشود، بحران های بعدی، خیلی بد تر خواهد بود.

“زندگی مردم همیشه متاثر شده از جنگ و خشونت، حالا هم که کرونا است و فقر دامن گیر مردم شده. این به این معنی است که اگر این روند ادامه داشته باشد نه تنها بخش های اقتصادی زندگی مردم بلکه بخش های دیگر را هم متاثر می سازد و اگر درست مدیریت نشود می تواند تبعات خیلی بدی در پی داشته باشد”.

پیش از این نیز، حکومت، اتحادیه اروپا و سازمان ملل تقاضای آتش بس کردند اما از سوی طالبان پذیرفته نشد.

به تازگی وزارت حج و اوقاف نیز از گروه طالبان خواسته که به حرمت ماه رمضان، آتش بس کنند.