زندگی زنانی که همیشه در خانه بودن، معمولا به شستن و آشپزی و نگهداری از فرزندان خلاصه می شود، اما این روزها برای زنان شاغل که از کله سحر تا غروب آفتاب در بیرون مصروف کار و درس خواندن بودند، چطور می گذرد؟

برای پاسخ به این پرسش، با دو خانم شاغل که در روزهای عادی مصروف کار بودند و حالا کرونا آنها را خانه نشین کرده، صحبت کردم.

 سباوون بیابانی؛ برخلاف روزهای عادی که از کله سحر تا غروب آفتاب سرکار بوده، حالا روزهای متفاوت تری را تجربه می کند.

او دانشجوی حقوق در یک دانشگاه خصوصی و در کنار آن آموزگار سواد آموزی در یک نهاد ویژه زنان است.

هرچند این روزها برای او به سختی سپری می شود اما میگوید کم کم دارد به این وضع عادت میکند.

او به این باور است که روزهای قرنطینه برای همه _ آقایان و خانم ها_ یادآورشده که آشپزی و کار در خانه مختص به زن ها مهر نخورده و آنان هم میتوانند در این بخش از زندگی، سهیم شوند.

سباوون در چند روز گذشته توانسته اولین بار پیتزا بپزد که به گفته خودش تجربه خوبی بوده است.

فضای مجازی و عکس ها و متن ها که دوستانش پست می کنند؛ او را کمک می کند تا از اوضاع دوستانش باخبر شود و از صحتمندی آنان اطمینان حاصل کند.

درکنار سرگرمی هایی که سباوون دارد؛ همچنان از خانه کار میکند، اما این بار نه تنها خواندن و نوشتن را آموزش   می دهد، بلکه برای دانش آموزان که اغلب زنان هستند، تماس میگیرد و درباره ویروس کرونا و راه های پیشگیری از ابتلا اطلاع دهی می کند.

۶۰ دانش آموز سباوون که اغلب زنان اند، پس از محرومیت از تحصیل به کورس های سواد آموزی اشتراک کردند، آنها در این روزها توسط سباوون به وسیله تماس های تلفنی درباره کرونا اطلاح حاصل میکنند.

اما تنها سباوون نیست که این روزها را به دیدگاه خودش متفاوت سر می کند؛ نسیمه همدرد، روزنامه نگار در این روزها مصروف کتاب خواندن، فیلم دیدن و آشپزی برای خانواده است.

وضعیت برای او نگران کننده بوده اما، مطالعه اثر خوبی برایش داشته است.

او برای خانم ها توصیه می کند که اگر میتوانند کتاب های روانشناسی مطالعه کنند.

با این حال، برنامه ای که این زنان پس از رفع قیودات و ایام قرنطینه دارند؛ دوباره پیوستن به اجتماع، کارو فعالیت های همیشگی است.

سباوون میخواهد در کنار پیوستن به کار، از تجربه خود و دوستانش  که در دوران قرنطینه داشتنند، مقاله ای بنویسد.

برای نسیمه نیز پیوستن به فضای کار خبرنگاری، نوشتن و اشتراک در اجتماع، از برنامه هایی است که پس از قرنطینه  جامه عمل خواهد پوشید.

قرنطینه یا در خانه ماندن این را نشان می دهد که انسان ها خیلی زود با شرایط کنار می آیند، حالا این شرایط  در خانه باشد یا در بیرون؛ اما این روزها برای تمام افراد یک تغییر بود، تغییری که تجربه های جدید و نو را برای همه هدیه می دهد، روز شام کردن در کنار فامیل، برای اولین بار آشپزی کردن و حتی سرگرم شدن به کارهایی که قبلا برایمان سرگرمی به حساب نمی آمدند.