فقر، بی ‌کاری و سختی ‌های زندگی، بخش قابل توجهی از زنان در هرات را مجبور ساخته تا برای تأمین نیازهای زندگی ‌شان، ساعت ‌ها کار شاقه را با ناچیز ترین دستمزد، به ‌جان بخرند.

ده ساعت کار متواتر در کارخانه ‌های کرک پاکی؛ آن‌ هم در فضایی آکنده از گرد و خاک، هوای گرم و ذرات ریز کرک؛ این زنان را با مریضی های جلدی، تنفسی و استخوان دردی روبرو ساخته است.

آنان می گویند که مکان های کاری شان معیاری نیست.

۱۶۰ افغانی معاش روزانه این زنان است.

نور احمد حیدری، مسئول کمیته اجتماعی شورای ولایتی هرات می گوید که دولت و اداره کار و امور اجتماعی نسبت زنان کرک پاک کم توجه است و همواره مورد بی مهری قرار گرفته اند.

او گفت:” ما به شکل واضح می ببینم که تغیری در زندگی قشر بی بضاعت ایجاد نشده و برای شان یک مصونیت شغلی و محل کار مناسب ایجاد نشده و حتی از امراض و دیگر مشکلات در امان نیستند و وقتی که از محل کار شان دیدن میکنید رقت بار است”.

مبتلا شدن به بیماری های مختلف به دلیل مجهز نبودن به تجهیزات کار و طولانی بودن زمان آن از مسائلی است که باید مورد توجه اداره کار و امور اجتماعی قرار گیرد.

عبدالقیوم افغان، رئیس اداره کار و امور اجتماعی هرات با تایید مشکلات سد راه زنان کرک پاک و نبود نظارت جدی از نحوه فعالیت کارگاه های کرک پاکی می گوید که قرار است برای زنان کرک پاک، جواز کار صادر شود.

او گفت که با صدور این جواز، مشکلات سد راه این بانوان برطرف خواهد کرد.

او گفت:” وقتی جواز به میان آید موضوع قرار داد و نرخ کار پیش می شود و وقتی من با شما قرار داد میکنم در بدل چی کار انجام می دهم و تحت چی شرایطی؟ روز است و یا شب و یا اضافه کاری است آیا کار ثقیل و یا خفیف؟ به این ترتیب اینجا هم حق کار کن محفوظ است و هم حق کار فرما”.

در هرات بیشتر از ۵ کارخانه عمده ‌ی کرک پاکی وجود دارد که بیشتر کارگران‌ شان را زنان تشکیل می ‌دهد.

افغانستان سالانه حدود ۱۵۰۰ تن کرک را به کشورهای خارج صادر می‌کند که از این مقدار دست‌ کم ۸۵ درصد آن تنها در هرات و ۱۵ درصد متباقی در سایر ولایات تولید می ‌شود.

در حال حاضر قیمت هر کیلو کُرک در بازارهای هرات ۸۵۰۰ افغانی است.

هرات مرغوب ‌ترین کرک افغانستان را تولید می‌ کند و قسمت اعظم این کرک به چین و کشور های اروپایی صادر می ‌شود.