دانه‌های سفید برف، شهر هرات را سفید پوش کرده است و شهروندان کشور از این نعمت ابراز خوشحالی می‌کنند. اما یک‌عدۀ دیگر، از آمدن برف و تشدید سردی، خوشحال نیستند.

آنان می‌گویند که هم‌نوعان شان این روزها حالت دشواری را سپری می‌کنند.

این افراد تا همین چند ماه پیش معتاد به مواد مخدر بوده و در جاده‌ها شب و روزشان را سپری می‌کردند، اما هر کدام مدتی می‌شود که این پدیدۀ شوم را ترک کرده و به آغوش زندگی سالم برگشته اند.

با آن‌هم هنوز ‌چیزی که پای آنان را به جمع معتادان می‌کشاند؛ شاید حس انسان دوستی و هم‌دردی است.

یحیی یکی از این افراد است. وی با موهای تراشیده و لبان خندان، از اینکه توانسته اعتیاد را ترک کند ابراز خوشحالی می‌کند. وی به قول خودش سه ماه پیش از جاده‌ها به مراکز ترک اعتیاد برده شده و سپس در آن‌جا بهبود یافته است.

یحیی چنین می‌گوید “ما حالا فقط برای رضای خدا، در راستای نجات دیگران کار می‌کنیم “

از عوامل اصلی اعتیاد به مواد مخدر فقر و تنگ‌دستی و بی‎‌سرپناهی عنوان می‌شود؛ سید رضا نیز عامل اصلی روی آوردنش به مواد مخدر را فقر و بی‌سرپناهی عنوان می‌کند.

 سید رضا می‌گوید اکثر افرادی که رو به مواد مخدر آورده اند از طبقۀ فقیر جامعه هستند اما جوانان نباید به این فقر و مواد مخدر تن بدهند.َ

سید رضا می‌گوید “من چندسال قبل در ایران معتاد شدم، اما وقتی به هرات آمدم بازهم به این عمل گرفتار بودم و حالا مدت سه ماه می‌شود که ترک اعتیاد کرده ام و به سایر دوستان نیز کمک می‌کنم که از اعتیاد رهایی یابند”.

مظفر یوسفی، معاون کمیسیون جمع‌آوری معتادان مواد مخدر است. او به قول خودش ۱۶ سال به مواد مخدر آغشته بوده اما توانسته است که اعتیاد را ترک کند.

یوسفی مسئول یکی از کمپ‌های ترک اعتیاد هرات نیز است. وی می‌گوید پس از آن‌که اعتیاد را ترک گفت، حس انسانی‌اش او را وا داشت تا مرکز ترک اعتیاد ساخته و به دیگر معتادان کمک کند و این شیوه موفق هم بوده است.

آقای یوسفی می‌گوید که تاکنون از هیچ نهاد دولتی و خصوصی کمک دریافت نکرده است و این کار را به صورت رضاکارانه انجام می‌دهد.

از سوی هم، نورالدین عرب – مسئول اتحادیه مراکز ترک اعتیاد می‌پذیرد که این افراد بدون هیچ نوع چشم داشت و کمک؛ برای نجات دیگر افراد مبتلا به مواد مخدر دست به کار شده اند.

هرچند مبارزه علیه مواد مخدر از چندین‌سال بدینسو آغاز شده و همه ساله برای جلوگیری از کشت و قاچاق مواد مخدر کار صورت می‌گیرد، اما هنوز کاهش چشم‌گیری در شمار معتادان رونما نشده است.

به قول مسؤلان، معتادان به مواد مخدر، از اثر کم ارادگی و بی انگیزگی حاضر به ترک اعتیاد نیستند و گاه دوباره به مواد مخدر رو می‌آورند، اما بدون تردید کمک افرادی که قبلاً معتاد بوده و حالا بهبود یافته اند، می‌تواند به دیگر معتادان انگیزه و ارادۀ به وجود آورد و آنان را در راستای ترک اعتیاد یاری رساند.