هجوم موج بزرگی کالاها و اجناس از کشورهای همسایه سبب شده تا کم کم فرهنگ استفاده از لباسهای محلی، به فراموشی سپرده شود و جای خود را به لباسهای فرنگی و خارجی بدهد. در گذشته بانوان هراتی از پیراهنهای کمرچین بلند، تنبان و چادر استفاده میکردند و مردان از پیراهن، تنبان، چپنهای دست دوزی شده، […]
هجوم موج بزرگی کالاها و اجناس از کشورهای همسایه سبب شده تا کم کم فرهنگ استفاده از لباسهای محلی، به فراموشی سپرده شود و جای خود را به لباسهای فرنگی و خارجی بدهد.
در گذشته بانوان هراتی از پیراهنهای کمرچین بلند، تنبان و چادر استفاده میکردند و مردان از پیراهن، تنبان، چپنهای دست دوزی شده، دستار، واسکت و کلاه پکول استفاده میکردند.
اما امروزه گرایش مردم به استفاده از لباسهای محلی رنگ باخته و مارکیتها و بازار مملو از کالاهای خارجی میباشد.
شهروندان بر این باورند که لباسهای امروزی بهتر اند، چونکه استفاده از لباسهای محلی متکی به زمان و مکان خاصی است.
این شهروندان به این باور اند که لباسهای محلی رسمیت ندارد و مربوط به یک مکان و زمان خاص است، گرانقیمت و کمیافت است به این خاطر از لباسهای خارجی که تیپ خوبتر دارد، استفاده مینماییم.
فروشنده گان لباسهای محلی داد از کساد بازار میزنند و این ادعای گران بودن لباسهای محلی را رد میکنند.
آنان بر این باور اند که عدم حمایت از این بخش و تبلیغات از لباسهای محلی و سنتی سبب شده تا مردم بیشتر به لباسهای خارجی گرایش پیدا کنند.
این فروشندگان میگویند “باور رایج این است که کالاهای خارجی بهتر است، در حالیکه لباسهای محلی، از نظر دیزاین و کیفیت به مراتب بهتر از لباسهای وارداتی است”.
اما باید یاد آور شد که امروزه دایرهی استفاده از لباسهای محلی تنها به ولسوالیها و روستاهای دور دست محدود شده است.
مسئولان اطلاعات و فرهنگ بر این باورند که گذر زمان در فرهنگها دگرگونی را بوجود می آورد و تعامل فرهنگها و تقلید میتواند سبب پیشرفت فرهنگ یک کشور شود.
با وجودیکه حفظ ارزشها و ترویج آن در جامعه بر دوش اداره اطلاعات و فرهنگ است، اما جاوید زرغام آمر فرهنگ و هنر اطلاعات و فرهنگ هرات میگوید که این اداره در ترویج فرهنگ محلی هیچ نقشی ندارد.
به گفته آقای جاوید؛ مردم به خواست خودش، لباسهای خویش را انتخاب مینماید و دولت به اجبار لباسهای محلی را بالای مردم تحمیل کرده نمیتواند”
اما آگاهان امور به این باور اند که عدم تبلیغات از لباسهای محلی و سنتی، پخش سریالها، پیروی بی رویه از مدلها و عدم حمایت از صنایع دستی از جمله عواملی اند که پوشش لباسهای محلی را کم رنگ ساخته اند.
این در حالیست که استفاده از لباسهای محلی و سنتی در افغانستان تنها مختص به برگزاری نمایشگاهها شده است، با این وصف شاید در سالهای آینده کمتر کسی را یافت که با لباسهای محلی این کشور آشنا باشد.
گزارش صوتی را از عاطفه علیزاده بشنوید.
شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید
- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد