بانو رخشانه مدت ده سال می‌شود که صبح‌های سوزان تابستان را در کمربند سبز سرک عمومی شهرنو هرات، عصر می‌کند. او درد‌های ناگفته‌ی فراوانی دارد؛ تنهایی، بی‌سرپرستی و بی‌پناهی او را مجبور کرده به تکدی‌گری رو بیاورد. این تنها رخشانه نیست که شکوه از بی‌پناهی و بی‌سرپرستی می‌کند، خانم‌های چون او در خیابان‌های هرات چشم‌گیراند. […]

بانو رخشانه مدت ده سال می‌شود که صبح‌های سوزان تابستان را در کمربند سبز سرک عمومی شهرنو هرات، عصر می‌کند. او درد‌های ناگفته‌ی فراوانی دارد؛ تنهایی، بی‌سرپرستی و بی‌پناهی او را مجبور کرده به تکدی‌گری رو بیاورد.

این تنها رخشانه نیست که شکوه از بی‌پناهی و بی‌سرپرستی می‌کند، خانم‌های چون او در خیابان‌های هرات چشم‌گیراند.

ریزه‌گل زن بی‌سرپرست و بی‌پناه دیگری‌ست که روزها را در امتداد خیابان مسجد جامع هرات دست فروشی می‌کند.

او از دولت می‌خواهد تا برای‌شان خانه‌ی امن مهیا سازد تا در کنار دیگر سالمندان، دوران پیری را به راحتی سپری نمایند.

ریزه گل میگوید: “خانه و کاشانه ندارم اما دختر و اولاد دارم و تنها خودم نان آورد فرزندانم هستم، شب‌ و روز را در کنار خیابان سپری می‌نماییم، ما از دولت می‌خواهیم برای ما و امثال ما خانه‌ای بزرگ‌سالان بسازد”.

به باور آگاهان امور، فقر، نا امنی و بی‌کاری روز به روز شمار مردان، زنان و کودکان بی‌سرپرست را افزایش می‌دهد.

اما سؤال این‌جاست که حکومت برای بهبود وضعیت سالمندان بی‌سرپرست چه برنامه های دارد؟

مسئولان اداره کار و امور اجتماعی می‌گویند که در چوکات این اداره هیچ مکلفیتی به جهت حمایت از سالمندان وجود ندارد.

سید عظیم سادات قتالی، آمر مالی و اداری اداره‌ی کار و امور اجتماعی می‌گوید این اداره تاکنون هیچ برنامه و خدماتی تحت نام سرپرستی از سالمندان نداشته است.

از سوی دیگر؛ سال‌های گذشته متن قانون عادی سالمندان به پارلمان کشور  به منظور تصویب فرستاده شده بود که با مخالفت جدی نمایندگان مجلس مواجه شد.

ولی به گفته آگاهان حقوقی، ماده ۵۳ قانون اساسی کشور با صراحت بیان داشته که حکومت مکلف است تا تدابیر لازم را به‌خاطر حمایت از سالمندان اتخاذ کند.

نصیر صالحی استاد دانشکده حقوق دانشگاه هرات می‌گوید که مسایل مربوط به سالمندان در قالب قانون عادی در کشور و آسایشگاه برای مراقبت و نگهداری آنان نیاز مبرم و اساسی است.

او می‌گوید: “بنابر وضعیت که در افغانستان حاکم است، خانه‌ای سالمندان برای پدران و مادران بی‌سرپرست اشد ضرورت است”.

اما عده‌ای در کشور ایجاد قوانین سالمندان و خانه‌ای سالمندان را خلاف موازین شرعی و فرهنگ دانسته و می‌گویند حکومت نباید با ایجاد این قانون فاصله و جدایی بین فرزند و والدین ایجاد کند. اما به گفته کارشناسان امور اجتماعی، وجود چنین قانونی به سالمندان نیازمند و بی‌سرپناه کمک فراوانی می‌کنند، نبود خانه برای سالمندان یک چالش بزرگ است.

ویراستار: محمد احمدی

دسته بندی: اجتماعی, گزارش‌ها, همه, ویژه برچسب ها:

به اشتراک بگذارید :

مطلب قبل و بعد

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد