جبر روزگار و فقر شدید صدها بانو را مجبور کرده تا در گوشه و کنار شهر هرات، بساط پهن کنند و به‌دست فروشی در کنار جاده‌ها روی بیاورند.

شماری از بانوان با فروش لباس‌های دسته‌دوم، زندگی شان را تأمین می‌کنند. این بانوان که بیشتر شان بی‌سرپرست اند، از بی‌توجهی دولت شکایت می‌کنند.

آمنه، خانمی‌ست که ۲۰ سال می‌شود در درب قندهار شهر هرات لباس‌های دسته‌دوم می‌فروشد.

او که سرپرست پنج عضو خانواده‌اش است می‌گوید با این کار به سختی نان شب و روزش را فراهم می‌کند.

او می‌گوید: “ما چهار یا پنج اولاد داریم که تمام سال از طریق کُهنه‌فروشی مخارج شان را تأمین می‌نمایم، اما هر روز پولیس تمام اجناس ما را دور می‌اندازد و ما را از فروش ممانعت می‌کند”.

صدها بانوی دیگر نیز برای فراهم نمودن لقمه‌ی نان بر سر سفره‌شان، به این شغل کم درآمد روی آورده اند.

بی‌بی‌گل بانوی دیگری است که فقر او را به کنار جاده کشانده است.

او می‌گوید: “شش نفر عیال دارم و روزانه اگر خدا رحم کند؛ ۱۰۰ افغانی و در غیر آن ۵۰ الی ۶۰ افغانی در آمد دارم و زندگی خود را به صورت بخور و نمیر پیش می‌برم”.

چالش دیگر برای بانوان نبود جای و مکان برای فروش اجناس‌شان است.

این بانوان از دولت می‌خواهند که برای شان جای مشخصی برای فروش اجناس‌شان در نظر بگیرد.

مسؤلان ریاست امورزنان هرات می‌گویند آمار مشخصی از بانوان دست‌فروش در دست نیست، اما در صورت مراجعه این بانوان با آنان هم‌کاری می‌کنند.

عزیزه کریمی آمر مرکز حمایوی ریاست امورزنان هرات می‌گوید سالانه تعداد زیادی از این بانوان را به موسسات حمایوی معرفی می‌کنند.

خانم کریمی می‌گوید: “از آغاز سال تاکنون دست‌کم ۸۰ بانو را در نهادهای مختلف برای هم‌کاری معرفی کردیم”.

با افزایش فقر، بی‌کاری و نا امنی در کشور، روز به روز به تعداد زنان دست فروش نیز افزوده می‌شود.

در همین حال یلدا اریب استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه هرات می‌گوید وجود بانوان دست فروش در کنار شهر به یک چالش اجتماعی تبدیل شده است.

خانم اریب می‌گوید دولت با دادن قرضه‌های کوچک به این بانوان می‌تواند وضعیت آنان را بهبود ببخشد.

او می‌گوید: “دولت با این زنان باید هم‌کار نماید و بازار مخصوص را برای آنان مدنظر بگیرد و برای رفع مشکلات اقتصادی آنان باید کمک مالی نماید”.

بر اساس آمار های وزارت کار، بیشتر از ۵۰۰ هزار بانوی بی سرپرست در سراسر کشور وجود دارد.

تقریبا همه آنها زیر خط فقر زندگی می کنند.

در این میان دولت تنها حدود ۳۰ درصد آنان راغیر مستقیم کمک می کند.

گزارشگر: مسعود کریمی

ویراستار: محمد احمدی