تیغ‌زدن و سوزاندن، دو روش خودآزاری است که این روزها در میان جوانان هرات، بیشتر به‌‎چشم می‎خورد.

شاید شما هم نوجوانانی را دیده باشید که بر روی دست‌های شان آثار سوختگی یا زخم چاقو است. اما دلیل این رفتار چیست؟

شماری از افرادی‎که دست به این اقدام زده‎‏اند، علت آن‎را فرار از مشکلات می‎دانند.

این جوانان می‌گویند: “این امر بیشتر در زمان نوجوانی صورت می‎گیرد که آن‎زمان دوران بلوغ و جاهلیت است که جلد بدن خویش‌را توسط سگرت می‌سوزانیم، از درد و رنج روزگار فرار کردن و عشق‌ و عاشقی‌های دروغین از جمله عامل‎های دیگری است که این جوانان آن‎را بیان می‎نمایند”.

از نگاه روان‌شناسان، خودآزاری نوعی از بیماری مشهور به مازوخیسم است.

مبتلایان به این بیماری که عمدتاً دچار کمبود محبت هستند، باید برای درمان به روان‌شناس مراجعه کنند.

وحید نورزاد، روان‌شناس بخش صحت‎روانی شفاخانه هرات می‎گوید مازوخیسم تنها مختص به آقایان نیست و جالب

این‌که بیشتر بیماران این بخش‎را خانم‎ها تشکیل می‎دهند.

او می‎گوید: “متأسفانه خانم‏ها هم به این امر آغشته هستند و به‌‏دلایل ازدواج‌‏های اجباری، فشارهای روانی، محدود ساختن ارتباطات اجتماعی، اجازه ندادن به تحصیل و شغل و نادیده گرفتن آرزوها، آنان دست به این کار می‎زنند”.

فشارهای روانی و خانوادگی ناشی از جنگ و خشونت، نا امنی و فقر، عدم اعتماد نوجوانان و جوانان به والدین، نبود

مشاوران روان‌شناس در مکاتب و دانشگاه‌ها، بی‎سوادی و شکست‎های عشقی از مهم‎ترین دلایل خودآزاری است.

برخی از آگاهان، مشکلات خانوادگی را یکی از چالش‎های اجتماعی می‌دانند که باعث شده تا جوانان و نوجوانان دست به چنین اعمالی بزنند.

نادیه ذبیحی جامعه‌‏شناس در این باره می‌‏گوید: “عامل عمده‎ی که جوانان دست به این کار می‎زنند، مشکلات خانوادگی است که مشکلات روحی و روانی را هم ایجاد می‎کند و آن زمان است که جوانان خوب و بد را تشخیص نمی‎دهد و دست به‎کارهای دیگری می‎زنند”.

شفاخانه‎ صحت‎روانی شهر هرات، در این اواخر بیشتر شاهد این رویدادهاست.

به گفتۀ روان‌شناس بخش صحت روانی، ماهانه بین ۹-۱۰ نوجوان یا جوان با خودآزاری و مصدومیت به این مرکز مراجعه می‎کنند.

گزارشگر: محمد احمدی