در نبود برنامه‌ریزی مدون و جامع برای تحکیم بنیان خانواده‌ها، کاهش ناچیز آمار طلاق در هرات می‌تواند اتفاق خوبی محسوب شود.

مسئولان دادگاه شهری هرات می‌گویند آنچه کاهش آمار طلاق را به‌حاشیه می‌برد، افزایش درخواست طلاق از سوی بانوان است.

برداشت ساده انگارانه از تقاضای بانوان برای جدایی این است که تجمل‌گرایی باعث افزایش توقعات زنان شده و این زیاده‌خواهی بی‌مبنا سبب شده تا زنان بیشتر از مردان تقاضای طلاق کنند.

در گذشته درخواست طلاق از سوی مردان بیشتر از زنان بود، اما امروز سالن دادگاه  بیشتر از مردان میزبان زنان است.

از میان  انبوهی از جمعیت،  شیما با چادری رنگ و رو رفته‎اش توجه من‌را جلب می‌کند.

قصه‌ی زندگی شیما متفاوت‌تر از داستان‌های تلخی‌است، که تا حال شنیده‌ام!

سیر کردن در دنیایی از سادگی، محبت و علاقه‌ی بیش از اندازه، او را وادار به‌خود‌گذری و فداکاری می‌کند.

از خود‌گذری که باعث شد شوهرش، زن دوم بگیرد و او دم نزند او می‎گوید؛ “من به سیزده سالگی عروسی کردم، پنج‌ سال بعد از عروسی، شوهرم زن دوم می‌خواست که من او را اجازه دادم، سه سال با زن دوم سپری کردم، اما رفتار شوهرم فرق کرد و زندگی را برایم جهنم ساخت و منم مدت هشت سال می‌شود که به خانه مادر خود زندگی می‎کنم”.

او می‌گوید غافل ازین بوده که اصرار او برای ازدواج مجدد شوهرش، روزهای سیاه زندگی را برای خودش رقم خواهد زد.

شیما می‌گوید درین سه سال سختی‌ها و رنج‎های  زیادی کشیده.

او می‎گوید داکتران به شوهرم گفته بود اگر ده زن هم نمایی، صاحب فرزند نمی‎شوی، اما او این امر از من پنهان کرد و منم اجازه دادم که زن نماید، اما او بعد از ازدواج هم‎سرش طعمه بی‌محلی‌ها، بدرفتاری‌ها و انواع خشونت‎های شوهرش شده است.

اما حالا می‌گوید ۵ سال است خبری از شوهرش ندارد. اکنون هشت سال است که با مادرش زندگی می‌کند.

او روزها خامک می‌دوزد و نیازهای اساسی خانواده‌اش را رفع می‌سازد.

او می‎گوید: “بی‎کارم و به هر کجا و سازمان دنبال کار می‎گردم، اما مخارج اعضای فامیل خود را توسط خامک‌دوزی به مشکیلی دریافت می‌‎کنم”.

اما ٧٠ روز است  شیما کارهای فسخ  قرارداد ازدواجش را دنبال می‌کند.

اکنون شیما سخت علاقه‌مند ادامه‌ی درس و مکتب‌اش است که ازدواج و سخت‌گیری‌های شوهرش این امکان را از او گرفته بود.

او می‌گوید تا درس را تمام نکند ازدواج نمی‌کند: “او می‏گوید هر بنیاد و هر سازمانی زمینه تحصیل من را مساعد بسازد، دست‎کم یک‎سال برایش رایگان خدمت می‎کنم و آرزیم این است که یک معلم زبردست شوم”.

مسئولان دادگاهی شهری می‌گویند که، آمار طلاق‌ها در تناسب به‌سال قبل کاهش ناچیزی داشته است.

بصیر احمد نوری رئیس دادگاه شهری می‎گوید: “او می‎گوید که در سال ۱۳۹۴ حدود ۱۵۷طلاق اجرایی شد که در سال ۱۳۹۵ حدود ۱۳۲ طلاق اجرا شد که کاهش نسبی را نسبت به سال گذشته نشان می‎دهد”.

به‌گفته مسئولان، بیشتر طلاق‌ها در غیاب شوهران اجرا می‌شود. مردانی که یا در خارج از کشور به‎سر می‌برند یا دچار اعتیاد اند و یا هم به‌فقر اقتصادی دچار اند.

در همین‌حال، کارشناسان می‌گویند طلاق می‌تواند هم‌ عامل گسیختگی خانواده و یا هم راه‌کاری برای رفع مشکلات باشد.

حامد وحیدی استاد جامعه‌شناسی دانشگاه هرات علت مراجعه زنان برای جدایی در تناسب به‌مردان را ایجاد فرصت‌ها و دسترسی آن‌ها به‌مراجع عدلی وقضایی می‌داند.

اومی‎گوید: “اگر آمارها افزایش یافته است به این معنی نیست که خشونت‎ها افزایش داشته  است، بلکه فرصت‏ها برای زنان نسبت به گذشته مساعد شده‎است”.

مانند شیما ده‌ها زن دیگری نیز هستند که در قهقراه دسته و پنجه نرم می‌کنند و فقط نفس می‌کشند نه زندگی.

تأکید آن‎هایی که طلاق را امری پذیرفته شده می‎دانند همواره این است که یک پایان تلخ بهتر از تلخی بی‌پایان است.

اما مخالفان این امر از عینک آموزه‌های دینی به آن نگاه می‎کنند و می‌گویند طلاق منفور‌ترین حلال است.

به‌گفته آقای نوری؛ رئیس دادگاه شهری، بیشترین مراجعه کنندگان فسخ قرار داد ازدواج،  زنان هستند.

نسخه صوتی گزارش را در ذیل شنوا باشید