گروه کاری حفاظت از غیر نظامیان امروز در تجمعی ای اعتراضی، از کشتار بی وقفه ی غیر نظامیان انتقاد کردند.

این گروه از جامعه ی جهانی و حامیان بین المللی خواستند تا با فشار بر حامیان جنگ، آنها را وادار سازند، تا دست از جنگ و خشونت بر دارند.

همزمان قربانیان جنگ از هر دو طرف می خواهند به این آتش، نقطه ی پایان بگذارند.

محمد رسول ۶۷ ساله، در جنگ اخیر طالبان و دولت در ولسوالی پشتون زرغون تمام دار و ندارش را از دست داده است.

می گوید اکنون نه چیزی برای خوردن و نه سر پناهی برای زندگی دارد.

“دو ماه است که ما یک روز خوش نداریم. مثل باران بمب می بارد. در، پنجره، خانه و همه چی ویران شده، زراعت ما گاو و گوسفند ما کلا همه زیر بمباران مردن، هیچی نمانده، هشت جریب زعفران کشت کردم یک گل هم نتوانستم بچینم. هر شب جنگ و هاوان می اندازند”.

عبدالرسول دیگر فردی است که تمام زندگی اش را در بمباران اخیر از دست داده است.

می گوید هنوز در منطقه ی شان جنگ جریان دارد و شبانه از آسمان بمب می ریزد.

“اول طالبان حمله کردند بعد دولت آمد، خانه های ما شده میدان جنگ، هیچی برای ما نمانده. شب که میشه به این سرما داخل کاه دانی های گاو ها می خوابیم. زندگی جهنم شده”.

خسارات جنگ تنها وجه مالی ندارد.

سید رسول که سه فرزندش را در جنگ از دست داده با گریه می گوید دیگر هیچ انگیزه ای برای زنده بودن ندارد.

“من به غم خانه و روزگار نیستم. کاش سه دانه بچه ی من شهید نمی شد. کاش او ازبین نمی رفت. نه ماه است که ما خون دل فقط خوردیم اصلا زندگی نکردیم ما”.

اکنون قربانیان جنگ می گویند تنها صلح می تواند، التیام بخش زخم های شان باشد.

زخم هایی که با از دست دادن عزیزان و نابودی دار و ندار شان خلق شده و اکنون آرامشی از جنس صلح می تواند، تسکین شان دهد.

همزمان شورا و گروه کاری حفاظت از غیر نظامیان از جامعه ی جهانی می خواهند تا با فشار بر حامیان جنگ، به روند کشتار غیر نظامیان نقطه ی پایان بگذارد.

سید اشرف سادات، عضو این گروه می گوید که این خشونت ها باید از سوی جامعه جهانی حل شود.

در همین حال شورای ولایتی می گوید حقوق غیر نظامیان در میدان های جنگ در نظر گرفته نمی شود و زمانی هم که آنها آسیب می بینند، هیچ نهاد ملی و بین المللی نیست که دستگیر شان باشد.

سکینه حسینی، عضو این شورا می گوید سازمان ملل آنگونه که باید وارد عمل نشده و از صلاحیت های قانونی خود استفاده نکرده است.

“متاسفانه زمانی که جنگ می شود همه به فکر برنده شدن است و غیر نظامیانی که می میرند، هیچ کس به داد شان نمی رسد و کمک هایی هم به نام آنها وارد می شود به افراد دیگری داده می شود باید دولت و جامعه ی جهانی زودتر دست به کار شوند و این روند توقف یابد”.

غیر نظامیان در حالی در میدان های جنگ، قربانی می شوند که دیروز شورای عالی مصالحه ملی کارش را رسما آغاز کرد و عبدالله عبدالله رییس این شورا تاکید کرد که آتش بس، در اولویت کار شان قرار دارد.

اما پرسش این است در شرایط فعلی آتش بس اجرا شدنی است؟

فاطمه فراهی فعال مدنی می گوید: “کلید صلح افغانستان در دست آمریکا است. اینکه آقای غنی و عبدالله حرف می زنند از پیش خود شان است فقط زمانی صلح در افغانستان برقرار میشه که آمریکا بخواهد”.

بر اساس آمار نمایندگی سیاسی سازمان ملل در افغانستان (یوناما) در نه ماه نخست سال روان میلادی دو هزار و ۱۱۷ غیرنظامی در افغانستان کشته و سه هزار و ۸۲۲ غیرنظامی دیگر زخمی شده‌اند.

آماری که پس از آغاز گفتگوهای بین الافغانی سر به فلک گذاشته و هیچ نهادی نیز به این حجم از قربانیان توجه نمی کند.