در روزهایی که انواع و اقسام ترفندها برای مقابله با ویروس کرونا به کار گرفته می‌شود؛ مهمترین گروه در معرض خطر از آمارها جامانده است.

کودکان کار!

آسیب پذیر ترین بخشی که این روزها بدون دستکش و ماسک، تا کمر در زباله دانی ها هستن و هیچ کسی هم نمی بیند شان.

در هرات بیش از ۹ هزار کودک نیازمند حمایت وجود دارد.

کودکانی که بخش اعظم شان، تنها نان آور خانواده ی شان هستند.

از اجرایی شدن تمام دستور العمل های بهداشتی از سوی نهاد های دولتی، به نظر می رسد سهم آنها تنها کاسته شدن نان و آب شان بوده است.

آنگونه که آنها می گویند با تعطیلی برخی بازارها، مارکت ها و قیود روزگردی، حالا کمتر کسی را می توانند پیدا کنند تا کفشش را رنگ دهند.

“قبلا روز ۱۰۰ یا ۲۰۰ میشد حالی روز ۱۰ روپیه ۲۰ روپیه هم نمیشه، از صبح بیامدیم به اینجا، ده روپیه هم کار نکردیم، از دولت می خواهیم همو برنج و روغن ما را بدهند تا ما از خانه بیرون نشویم. از وقتی که کرونا آمده هیچ کس به ما نه ماسک داده نه دستکشی؛ خود نگران جان خود هستیم اما چی کار کنیم مجبوریم بیاییم کار کنیم”.

نقطه ی عطف توجه در شرایط فعلی که هر روز آمار مبتلایان به ویروس کرونا افزایش می یابد.، خیابان گردی این کودکان است.

فعالان مدنی می گویند حضور کودکان کار در خیابان ها نه تنها برای آنها خطر ابتلا را به همراه دارد که حتی می تواند آنها را به ناقلان سیار این ویروس مبدل سازد.

آرش بشریار، فعال مدنی در هرات می گوید دولت باید در کنار همه ی طیف ها، به این بخش شدیدا نیازمند هم، توجه داشته باشد.

“اگر این اطفال آغشته شوند چون به همه ی جاها می روند و با همه ی طیف ها سر و کار دارند و خود را به جان افراد حتی می زنند، می توانند خیلی ها را مبتلا سازند و اینگونه آمار هم بالا می رود؛ این ها هم مجبور هستند تا روزی ای کمایی کنند دولت و تمام اداراتی که در بخش کودکان، کار می کنند باید توجه جدی و بیشتری داشته باشند”.

در دل این نگرانی ها، فعالیت برخی گروه های کمک کننده هم است که دلخوشی های کوچکی را خلق می کند.

گروه توسعه ی نوین که از سوی تعدادی از دختر و پسرهای جوان، ایجاد شده، امروز برای ۳۰۰ کودک کار، بسته های بهداشتی، شامل یک عدد ماست و یک دانه صابون، توزیع کرد.

میرویس رحمانی، که مسوول این گروه است تاکید دارد، این بسته های کوچک مواد بهدشتی به هیچ عنوان نمی تواند برای کودکان کار کافی باشد.

او می گوید در حقیقت می خواستند تلنگری داشته باشند به نهاد های دولتی و خصوصی دیگر، که این کودکان را فراموش کرده اند.

“مسلما این کمک ها خیلی کمه و هیچی هم نمیشه اما خوب تاکید ما این بود که این خبر به گوش دولت و مسوولان و نهاد های دیگر برسد که این کودکان در چه وضعیتی قرار دارند و به آنها کمک کنند”.

اداره ی محلی می گوید روند شناسایی خانواده های نیازمند جریان دارد و تاکید دارند که می خواهند این پروسه شفاف پیگیری شود.

پیش از این نیز وحید قتالی والی هرات گفته بود که هرات در پی غنی سازی بانک غذاست تا این بانک بتواند در روزهای دشوار، دستگیر حداقل ۴۰ هزار فامیل باشد.

جیلانی فرهاد سخنگوی والی هرات:

“تلاش ما روی بانک غذا و داروست که بتواند نیازمندی های خانواده ها را فراهم سازد آن هم در یک پروسه ی کاملا شفاف و تحت یک میکانیزم که طی آن مستحقان شناسایی و مواد غذایی را به دورازه خانه های شان برسانیم که از ازدحام هم جلوگیری شود”.

اداره ی کار و امور اجتماعی به عنوان نهاد دولتی حمایت کننده از کودکان کار اما می گوید توقع نداشتند تا کرونا این گونه برنامه های شان را برهم زند.

عبدالقیوم افغان، رییس این اداره می گوید تلاش دارند تا در روزهای آینده برای ۴ هزار خانواده های نیازمند کودکان کار، کمک هایی توزیع کنند.

“شما می دانید که از طرف ادارات دولتی همچین گپی را برای حالت اضطرار نداشتیم و بعد این شرایط ما بلافاصله به موسسات همکار خود مراجعه کردیم و قرار است به روزهای آینده یعنی تا ۱۵ روز دیگر به تعداد ۴ هزار طفل از روی سرک کاور شود و مواد شوینده و بسته های مواد غذایی هم به خانواده های شان توزیع شود”.

بیش از  ۵۰ روز از موجودیت ویروس کرونا در افغانستان می گذرد. تا کنون اما شماری ازنهاد نتوانسته اند هنوز شرایط ایجاد شده را مدیریت کنند.

در چنین شرایطی که از دست نهاد های دولتی نیز چندان کاری ساخته نیست، این نهاد های خصوصی خیر و کمک کننده است که توقع می رود تا با فراهم سازی حداقل نیازمندی های کودکان کار و خانواده های شان از تراژیدی مرگ ناشی از گرسنگی جلوگیری کنند.