شادی و خوشی خانواده به خاطر تولد نوزادشان بیش از ۳ ماه طول نکشید. او در ۳ ماههگی از گهواره به زمین افتاد و بخشی از مغزش صدمه دید. این حادثه شوم تاکنون بر زندگی او که حالا ۱۶ ساله شده سایه افکنده است. حادثهیی که برای این دختر، معلولیت و فلج را به بار […]
شادی و خوشی خانواده به خاطر تولد نوزادشان بیش از ۳ ماه طول نکشید. او در ۳ ماههگی از گهواره به زمین افتاد و بخشی از مغزش صدمه دید.
این حادثه شوم تاکنون بر زندگی او که حالا ۱۶ ساله شده سایه افکنده است. حادثهیی که برای این دختر، معلولیت و فلج را به بار آورده است.
شایسته الفی، دختر معلولی است که معلولیت در نزد او هیچ مفهوم و معنایی ندارد. او حالا با انگشتان پای راست خود نقاشی میکند. تا به حال بیش از ۳۰۰ نقاشی رسم کرده؛ آثاری که هر کدام احساسات و افکار زیبای این دختر هنرمند را نشان میدهد.
شایسته از چهار سالگی نقاشی با پایش را شروع کرد. زمانی که خواهر و برادران او به مکتب میرفتند و پنسل و کتابچههایشان در خانه جای میماند، شایسته هم با پایش پنسل را میگرفت و روی کتابچه نقاشی میکرد. کمکم خانوادهاش با دیدن این صحنهها به استعداد و توانایی دخترشان در نقاشی پی بردند و از او حمایت کردند.
حالا شایسته صحبت کرده نمیتواند. تنها قلم مو و تابلوهای نقاشی است که زبان او شدهاند. شایسته برای آموختن نقاشی هیچ آموزش و تجربه قبلییی نداشته است. چیزهایی که او از اطرافیان خود میشنود و در رسانهها میبیند، سوژه نقاشیهای او میشود.
هفت سال میشود که شایسته دارو مصرف میکند. نزدیک به یک سال است که وضعیت صحیاش رو به وخامت گذاشته. لرزش بدن و درد دست، به شدت جسم و روان شایسته را آزار میدهد. در هنگام نقاشی پاهای او و تمام بدنش لرزش بسیاری دارد. این لرزش بدن و درد دست توان نقاشی را از او گرفته است.
روزهای سخت شایسته و وعدههای عملینشده برای درمان او
خانواده شایسته میگوید که او صدمه مغزی دیده و بخشی از مغزش فلج شده است. به گفته آنان مریضی دخترشان قابل درمان است؛ ولی نه در افغانستان. باید برای درمان او را به خارج از کشور ببرند. کاری که از توان خانواده شایسته خارج است.
پدر شایسته ۱۰ سال میشود که به اختلالات روانی دچار شده و کار کرده نمیتواند. حالا سرپرستی شایسته و خانوادهاش به دوش پدر کلان و کاکایش است. با این وجود درمان شایسته امری محال به نظر میرسد.
رشمه الفی، مادر شایسته میگوید که تا کنون افراد زیادی برای درمان و کمک به شایسته وعده دادهاند. از وکیلان پارلمان و والی پیشین هرات گرفته تا شخص رییس جمهور!
دقیقاً دوسال قبل، همزمان با افتتاح کار پروژه تاپی، شایسته نقاشییی که یک هفته برای آن زحمت کشیده بود را به رییس جمهور کشور اهدا کرد.
آن زمان آقای غنی به خانواده شایسته وعدهی رسیدگی به وضعیتاش را داده بود؛ وعدهیی که گویا، مانند رساندن گاز به خانههای مردم، به فراموشی سپرده شد.
به گفته رشمه الفی، والی پیشین هرات نیز برای دخترش وعده همکاری داده بود. آنان چندین بار تلاش کردهاند که با عبدالقیوم رحیمی والی فعلی هرات دیدار کنند.
خواست خانواده شایسته از اداره محلی هرات
عملی نشدن وعدهها برای تشویق و درمان شایسته، برایش دردناکتر از لرزش بدن و درد دست اوست. به گفته شبنم خواهر بزرگتر شایسته، حالا او دلشکسته و مأیوس شده است. شبنم میگوید که درمان و تشویق خواهرش دو خواست مهم آنان است.
رشمه الفی با انتقاد و گلایه از بیتوجهی به وضعیت دخترش میگوید: “ما چندینبار تلاش کردیم با والی هرات صحبت کنیم تا مشکل و خواست ما به گوش رییس جمهور برسد؛ اما سکرتر والی تا کنون برای ما وقت ملاقات نداده. ما میخواهیم که والی صدای ما را بشنود و این صدا را به مرکز و جناب غنی نیز برساند. این تنها خواست ما از والی فعلی است.”
بر علاوه والی و رییس جمهور، افراد دیگری نیز وعده همکاری به خانواده شایسته را داده بودند. وکیلان پارلمان نیز قول همکاری داده بودند. وعدههایی که تا کنون هیچ کدام عملی نشده وهیچ کس به وعدهاش وفا نکرده است.
گذشته از این وعدههای میان تهی، داستان زمانی جالبتر میشود که به گفته رشمه الفی، یکی از فعالان مدنی برای جمعآوری کمک به دخترش حساب بانکی درست کرده بود. حالا آن شخص همراه با شماری از تابلوهای نقاشی شایسته گم شده و شماره تلفناش نیز خاموش است.
امروز شایسته بیش از ۳۰۰ اثر نقاشی و برپایی نمایشگاه را در کارنامه دارد.
بسیاری از آثار او در حمایت از بانوان است. و حتی قضیه سنگسار دردناک رخشانه در غور را نیز به تصویر کشیده است؛ حالا اما او خواهان پشتیبانی و تشویق است.
شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید
- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد