از کتاب “مبانی پیوند کلیه” اثر قدرت الله شیرزاد، متخصص نفرولوژی امروز رونمایی شد و به باور نویسنده اش توانسته نخستین منبعی شود برای علم کلیه و پیوند آن.

آقای شیرزاد نویسنده و متخصص نفرولوژی می گوید در زمان تحصیل با کمبود منابع درسی روبرو بوده و این تلنگری شده تا او دست به خلق این اثر بزند.

“در تمام دنیا زمانی که یک کار بزرگی انجام می شود باید یک منبع ای وجود داشته باشد تا در زمان نیاز به آن مراجعه کنند که ما در بخش نفرولوژی و یا پیوند کلیه هیچ  منبعی نداشتیم و انگیزه ای که باعث شد من این کتاب را بنویسم این بود که هم داکتران نیاز داشتند به این منبع و هم اینکه زمانی که به کشور ایران برای ادامه ی تحصیل مراجعه کردم متوجه خیلی چیزها شدم؛ اما در آنجا هم چنین منبعی نبود و زمانی که من این خالیگاه را احساس کردم تصمیم به نوشتن این کتاب کردم”.

در افغانستان با بلند رفتن مقطع تحصیلی دسترسی به منابع درسی نیز کمتر می شود حتی در برخی رشته ها در مقطع لیسانس مواد درسی کافی وجود ندارد.

“مبانی پیوند کلیه” سومین کتابی است که ظرف چند سال گذشته در دنیای طبابت هرات به چاپ رسیده است؛ پیش از این کتاب های “امراض داخه” و “مشوره دهی بین بخشی” توسط داکتران شفاخانه هرات تالیف شده است.

عبدالحکیم تمنا، رییس صحت عامه هرات می گوید با تالیف این کتاب طبابت در افغانستان وارد مرحله ی تولید علم شده است.

“با خواندن این کتاب یک متخصص نمی تواند عمل پیوند کلیه را انجام دهد و نیاز به آموزش های عملی دارد اما به طور کلی خواندن این کتاب برای داکتران ما این اطلاعات را می دهد که قبل و بعد  عمل پیوند کلیه چه فعالیت هایی باید انجام دهند و بیشتر آشنا شوند؛ به باور من این کتاب نشان می دهد که طبابت در افغانستان وارد عرصه ی تولید علم شده است”.

کلیه یکی از اندام‌های درونی بدن انسان که وظیفه تصفیه خون از مواد زائد را به عهده دارد.

زمانی که ۸۵ تا ۹۰ درصد کارایی کلیه از دست رفته باشد، برای پاکسازی خون و ادامه ی حیات، نیاز به عمل دیالیز است.

هم اکنون در هرات  ۱۵۰ بیمار مزمن کلیه وجود دارد که با عمل دیالیز زنده هستند.

با این حال بصیر احمد عثمانی، متخصص کلیه می گوید نوشیدن آب کافی، پرهیز از زیاده روی در مصرف مواد پروتئینی و پرهیز از نوشیدنی های الکولی می تواند به سلامت کلیه ها کمک کند.

“کلیه در مراحل آغاز بیماری درمان می شود اما در مراحل پیشرفته تر زمانی که بیماری پیشرفت نهایی اش را داشته باشد کلیه ها از کار می افتد و نیاز است که بیمار با عمل دیالیز و پیوند کلیه به حیات خود ادامه دهد که البته پیوند کلیه خیلی بهتر است اما به طور کلی بیماری برای ما نمی گوید که چه زمانی به نقطه ی اوج خود می رسد پس بهتر است که ما بیشتر مراقبت های صحی را رعایت کنیم، مواد پروتئینی کم مصرف کنیم، نوشیدنی های الکولی را مصرف نکنیم و مهمتر از همه آب زیاد بنوشیم”.

بیماران مزمن کلیه، تا زمان پیوند کلیه باید عمل دیالیز را ادامه دهند.

متوسط طول عمر بیماران دیالیزی ۵ تا ۱۰ سال است که البته این عدد برای برخی بیماران ۲۰ تا ۳۰ سال هم بوده است.

خشکی و خارش پوست، بی اشتهایی، دفع ادرار در فواصل نزدیک به هم، دفع ادرار کف‌آلود و مشاهده ی خون در ادار از شایع‌ ترین نشانه‌ های بروز بیماری ‌های کلیوی به شمار می ‌رود.