“زن، امنیت و صلح” عنوان تحقیقی است که از سوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در افغانستان راه اندازی شده است.

قرار است در این تحقیق دیدگاه ۲ هزار زن جمع آوری و به عنوان خواسته های مشترک زنان افغانستان ارائه شود.

سیما سمر، رئیس کمیسیون حقوق بشر افغانستان، که به هرات سفر کرده میگوید صلحی که در آن حکومت نقش اساسی نداشته باشد، مورد قبول اتباع کشور نخواهد بود.

او گفت نتایج تحقیق “زن، امنیت و صلح” با حکومت و سازمان های جهانی شریک خواهد شد.

“ما تصمیم داریم تا با دو هزار زن در گوشه و کنار افغانستان مصاحبه کنیم و همچنان فوکس گروپ ها را تشکیل بدهیم به شمول استماع عامه، می خواهیم نظریات زنان و مردم افغانستان را در رابطه به آوردن صلح و امنیت جمع آوری کنیم بخاطر اینکه به عوض اینکه همه چیز را خود مان بگوییم {تصمیم بگیریم} می خواهیم نظریات واقعی مردم جمع آوری شود”.

همسان با خانم سمر، فعالان زن می گویند تا زمانی که زنان در گفتگو های صلح سهیم نباشند، این صلح معامله ای بیش نخواهد بود.

انیسه سروری، رییس امور زنان می گوید باید زنان فعال افغانستان در این گفتگوها اشتراک کنند و این اشتراک جنبه ی نمادین نداشته باشد.

“نقش زنان حداقل در مذاکرات صلح به شکل سمبولیک نباشد و ما می خواهیم خانم هایی در اینجا {مذاکرات صلح} دخیل ساخته شود که بتواند آواز زنان افغان را انتقال دهد تا از حقوق و خواسته های زنان دفاع شود”.

قسمت دردناک سناریوی صلح، آواز شنیده نشده ی زنان روستایی است که گویا زندگی شان طی ۱۸ سال گذشته بی تغییر باقی مانده است.

فاطمه جعفری، عضو شورای ولایتی هرات می گوید زنان شعار می دهند که به عقب بر نمی گردند اما باید قبول کرد که زنان در اصل عقب مانده اند.

“زنان در روستاها به شکلی از اشکال از نبود حکومت رنج می برند نه حکومت طالبانی است و نه حکومت جمهوری دموکراتیک است، شاید ما زن ها در شهرها بگوییم که ما به عقب بر نمی گردیم اما واقعیت این است که ما زن ها طی ۱۸ سال هنوز عقب هستیم، نگرانی ما زنها این است که زن ها در جریان گفتگوهای صلح قرار ندارند و نه از آدرس حکومت و نه از آدرس ایالات متحده ی آمریکا و نه از آدرس طالبان به گفتگوهای صلح اشتراک داده شده است”.

به باور خانم سیما سمر رییس کمیسیون حقوق بشر، اشتراک زنان، قربانیان جنگ و اقلیت ها در گفتگوهای صلح، حکومت داری خوب و اصلاح سیستم قضایی و عدلی از جمله شاخصه هایی است که می تواند در آوردن صلح تاثیر گذار باشد.

او تاکید می کند صلحی که حکومت در راس آن قرار نداشته باشد مورد قبول مردم افغانستان نخواهد بود.

“ما هیچ مذاکره ای را که حکومت افغانستان در او نقش اساسی و بنیادی نداشته باشد قبول نداریم یعنی حفظ نظام افغانستان حفظ همین نظامی که ازش بسیار زیاد راضی نیستیم بسیار بنیادی و اساسی است برای مردم افغانستان شما فکر می کنید در او پروسه و قرار دادی که زن نقش نداشته باشد او صلح است؟ به نظر من او یک قرار داد سیاسی است او یک معامله سیاسی است”.

این در حالیست که جان بس، سفیر ایالات متحده آمریکا در سخنرانی دیروزش گفت که گفتگوی حکومت‌محور صلح مورد قبول همه‌ی نیروهای سیاسی و اجتماعی افغانستان نیست و افزود که امریکا می‌خواهد حکومت و دیگر نیروهای سیاسی و  بخش‌های مختلف جامعه‌ی افغانستان یک هیأت همه‌شمول گفتگو‌کننده‌ را تشکیل دهند.

اما تا کنون موضع حکومت این بوده که گفت‌وگو با طالبان باید به رهبری و مالکیت حکومت باشد و نقش حکومت در حد یک گروه تقلیل نیابد.