شماری از باشندگان ولسوالی گلران ادعا دارند ۵۰ تن از کارگرانی که غیر قانونی به ایران رفته بودند توسط مرزبانان ایران به هریرود انداخته شده‌اند.

ویدیوهایی که در فضای مجازی و برخی رسانه‌ها پخش شده اجسادی را در کنار رودخانه نشان می‌دهد.

در همین حال سرکنسولگری ایران در هرات با نشر بیانیه‌یی این رویداد را کاملا تکذیب کرده است.

عبدالغنی نوری، ولسوال گلران به رادیو معراج می‌گوید ۵۰ تن که برای کارگری به ایران رفته بودند توسط مرزبانان ایران دستگیر شدند.

او گفت:”این افراد برای کارگری به گونه تجاوزی/غیر قانونی به ایران رفته بودند. ۲۰ تن کشته شده و ۳۰ تن دیگر نجات یافته‌اند. تا کنون جنازه ۱۷ تن پیدا شده و از سرنوشت سه تن دیگر خبری در دست نیست.”

به گفته این مقام محلی این افراد پس از دستگیری شکنجه شده و پس از آن توسط نیروهای ارتش ایران به هریرود انداخته شده‌اند؛ رودخانه‌یی که پس از باران‌های اخیر پر از آب و گل و لای است.  

در ویدیوها نجات یافته‌گانِ این تراژدی روایت‌های دردآوری از ماجرا دارند.

در بین قربانیان افراد ۵۰ ساله تا کودک ۱۱ ساله به چشم می‌خورد.

 یکی از قربانیان جوانی بوده که با وجود مخالفت پدرش به خاطر فراهم کردن مخارج عروسی‌اش راهی ایران شده بود.

به جز از ولسوال گلران و افرادی که از این رویداد جان سالم به در برده اند، تا کنون در افغانستان هیچ منبعی این رویداد را تأیید نکرده است.

منبعی در وزارت خارجه که خواست نامی از او گرفته نشود به رادیو معراج می‌گوید که تحقیق بالای این قضیه آغاز شده و نهادهای مختلف از جمله شورای امنیت روی این موضوع کار می‌کنند.

در همین حال جیلانی فرهاد، سخن‌گوی والی هرات می‌گوید تا زمان روشن شدن قضیه اداره محلی این موضوع را نه رد می‌تواند و نه تأیید.

انداختن کارگران در رودخانه چه توسط ایرانی‌ها شده باشد و یا هر حادثه دیگری و چه مقام‌های هر دو کشور رد کنند و یا تأیید هیچ چیزی صورت مسأله را پاک کرده نمی‌تواند.

مهم این است که شماری به گفته خودشان برای لقمه‌یی نان آن هم در روز جهانی کار و کارگر با این سرنوشت دردناک روبه‌رو شده‌اند.

عبدالقادر رحیمی، رییس دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر در هرات به این باور است که مرزها نباید برای ورود و خروج باز باشد و دولت باید زمینه کار آبرومندانه را در داخل و خارج کشور مهیا سازد.

این نخستین بار نیست که شهروندان افغانستان به خاطر پیدا کردن کار با چنین فاجعه‌یی روبه‌رو می‌شوند.

غرق شدن در دریاها، کشته شدن در مرزها، تحقیر و توهین سرنوشت دردناکی است که برای کارگران افغان رقم می‌خورد.