این روزها بارها، واژه ی قرنطین را شنیده اید، شاید هم خودتان در خانه دست به قرنطین زده باشید.

خوشبختانه آنگونه که پزشکان می گویند قرنطین خانگی، در مهار ویروس کرونا و حتی درمان بیماران نتیجه ی خوبی داده است.

البته قرنطین در خانه لزوما به معنی این نیست که هر فرد، روش خاص خود را تعقیب کند بلکه این امر شرایط خاص خود را دارد و همه ی افراد نیز نیازمند قرنطین نیستند.

دکتر میرویس صالحی، می گوید افراد مشکوک و یا با علایم خفیف باید با مشوره ی داکتران متخصص در خانه قرنطین شوند و اطمینان حاصل شود که فرد مذکور شرایط آن را دارد.

او می گوید قبل از قرنطین نظر به میزان پیشرفت بیماری فرد، پزشکان برایش دستور العمل طبی را تجویز می کنند.

“نظر به امکانات فامیل ها اگر شرایطش مهیا بود برای فرد یک اتاق مجزا در نظر گرفته شود همراه با حمام و تشناب جداگانه، نیاز نیست که کل خانواده از یک بیمار مراقبت کند بلکه باید تعداد کم باشد مثلا یک نفر، و آن یک نفر هم باید جوان و هیچ نوع بیماریی نداشته باشد این فرد هم زمانی که وظیفه ی مراقبت را به عهده می گیرد باید تمام نکات بهداشتی را رعایت کند، می تواند داخل اتاق بیمار شود و غذا ها را نیز به داخل اتاق بیمار ببرد البته با دستکش و ماسک. حتمی هم نیست که غذا را پشت درب اتاق بگذارند تا بیمار خودش بر دارد. غذا باید به اندازه ای که بیمار می خورد برده شود تا باقی نماند و اگر ماند باید داخل سطل زباله انداخته شود و باز هم با ماسک و دستکش! ظرف ها را هم زمانی که می آورد داخل یک ظرف بزرگی بگذارد و با مایع ضد عفونی کننده ی خیس (تر) کند برای نیم ساعت و باز هم جدا از ظرف های بقیه اعضای خانواده”.

معمولا دوران قرنطین ۱۴ روز یا دو هفته گفته شده اما این مدت زمان برای بیمارانی که نتیجه ی آزمایش شان مثبت است تا زمانی ادامه می یابد که دکتر متخصص، اجازه ی توقف قرنطین را به بیمار دهد.

پزشکان می گویند به دلیل اینکه فرد در این دوره، بیشتر در فضایی تنها قرار دارد، نیاز است تا فردی که با مریض در ارتباط است با او همدلی داشته باشد.

دکتر صالحی می گوید اشیا و یا لوازمی که بیمار با آن سر و کار داشته اند باید به دقت ضد عفونی و یا ازبین برده شود.

“پوش شربتی، تابلیت یا قرصی، پلاستیکی، کاغذی و یا هر نوع اشیایی مثل اینها که دور ریختنی هستند و از بیمار است، اگر اینها قابل سوختاندن باشد که باید در گوشه ی حویلی یا پشت بام بسوزانید و اگر نمی شود با محلول کلورین ۰٫۵ درصد روی آنها ریختانده شود آنها تر شوند و پس از نیم ساعت داخل یک پلاستیک جمع شود و اگر این اشیا را به آشغالی می دهید به او حتما گفته شود که نباید درب این پلاستیک باز شود. سطوح مانند دستگیره ی دروازه، پنجره، میز، چوکی و…را نیز با محلول وایتکس و آب و دستمال پاک کنید”.

ملافه یا روجایی، لباس های بیمار، بالش، دشک و هر آن اشیای پارچه ای که بیمار با آن سر و کار دارد باید به شکل درست شسته و خشک شوند.

دکتر صالحی می گوید نباید لباس کثیف بیمار را تکان دهید و یا آن را با دست بدون دستکش لمس کنید.

او می گوید لباس بیمار جدا از لباس باقی اعضای خانواده شسته شود.

“با دستکش و ماسک، کل لباس های بیمار را بگیرید و در داخل یک تشت بیندازید و با محلول ضد عفونی کننده به مدت نیم ساعت  خیس (تر) کنید تا عاری از ویروس شود بعد آن را جدا از باقی لباس های اعضای خانواده بشورید به یاد داشته باشید کسی که این لباس ها را می شوید باید لباس های خود را نیز تبدیل کند و در دیگر فعالیت ها از آن لباس استفاده نکند”.

آنچه در کنار دیگر موارد حیاتی ست، سلامتی فردی است که از بیمار مراقبت می کند. باید در تمام طول انجام کارهای بیمار، دستکش و ماسک استفاده کند و مکررا دست های خود را با آب و صابون بشوید.

به توصیه پزشکان، از میوه جات و سبزی جات باید استفاده کرد و از خوردن غذا های شیرین، روغنی یا چرب و گوشت زیاد باید پرهیز شود.