در روزگار که فقر و تنگدستی دامن گیر خانواده ها شده؛ برای تامین نیازمندی های زندگی دیگر راهی نیست جز تکدی گری؛  بی بی گل زن پیری با چشم های کم سویش؛ چشم انتظار چند افغانی کمک عابران که بی خیال از کنارش می گذرند.

در گوشه ی یکی از خیابان های شهر زیر آفتاب سوزان، با پاهایی که توان حرکت را ندارد، از طلوع تا غروب نشسته است.

شوهربی بی گل چندین سال قبل در حادثه کشته شده است، فرزندانش توان کار ندارند و یا هم مریض اند مانند یکی از دخترانش که می گوید مبتلا به مرض سرطان است.

بی بی گل می گوید:”۵ یتیم از دخترم است. خانه های که کرایه می کنم هر روز بیرون می کنند که این خانه را کرایه بیشتر می دهند. دخترم سرطان دارد یک صد هزار افغانی قرض کردم بردم پاکستان صحت یاب نشد؛ موهایش رفته است”.

 وضعیت زندگی بی بی گل تنها نمونه از زندگی فقیرانه ناشی از وضعیت نا همگون اجتماعی؛ نا امنی، بی سوادی، عدم توسعه و وضعیت بد اقتصادی نیست؛ صفیه خانم دیگری است که از ولسوالی ادرسکن برای گرفتن کمک از سوی ریاست شهدا و معلولین به شهر آمده می گوید که پسرش به نیش می رود و گاهی هیزم جمع می کند؛ قریه که در آن زندگی می کنند به نام قریه بیوه ها یاد می شود که بیشتر مردان خانواده به دلیل فقر برای پیدا کردند لقمه نان به ولایات یا کشور دیگر رفته اند و در جریان راه کشته شده اند.

صفیه می گوید: “پسرهایم گاهی هیزم و پشکل می فروشند و مرد های مان برای کار به ایران می روند. ما در قریه بیوه ها زندگی می کنیم”.

فعالان مدنی می گویند که افزایش فقر و تنگدستی سبب می شود که تعدادی از روی جبر و فشار روزگار دست به سرقت و ده کار دیگری بزنند که ممکن است، سبب نا امن شدن اجتماع شود.

سید اشرف سادات، یکی از فعالان مدنی هرات می گوید که دولت باید اقدامات جدی را برای مقابله با فقر روی دست گیرد.

او افزود: “اگر دولت برنامه های هدفمند و کاربردی نداشته باشد، تبعات منفی آن روز به روز بیشتر خواهد شد. هرات یکی از شهر های بزرگ است و نظر به تراکم نفوس در آن کار وجود ندارد“.

بیکاری یکی از عوامل عمده به بار آورنده فقر است.

در کشوری که در آن کمتر کاری برای جوانان تحصیل کرده و بی سواد پیدا میشود، طبیعی ست که ۵۲ درصد آن زیر خط فقر زندگی کنند.

سال گذشته وزارت کار امور اجتماعی کنفرانس کار را برای  کاریابی جوانان و اقشار مختلف برگزار کرد، اما در مقابل رقم درشت از افراد بیکار بسنده نبود.

ریاست کار امور اجتماعی هرات می گوید دلایل همچون ناامنی و جنگ سبب شده تا کار نیز کاهش بیابد.

عبدالقیوم افغان رییس کار و امور اجتماعی هرات می گوید:” که سال های گذشته از سوی دفاتر خارجی برای افراد کمک میشد، اما این بسنده نیست باید فضای بهتر ایجاد شود تا سرمایه گذاری های بالا برود و کار برای همه فراهم شود”.

 داکتر نور احمد حیدری، یکی از اعضای شورای ولایتی هرات می گوید که مسئولیت برای اشتغال زایی ندارند و برای ایجاد شدن فرصت های شغلی همواره دادخواهی هایی را انجام دادند.

افغانستان فقیر ترین کشور در آسیا به شمار می رود.

تازه ترین گزارش مرکز آمار افغانستان نشان می‌دهد که نزدیک به ۵۲ درصد از جمعیت کشور در فقر همه جانبه به سر می‌برند.

براساس این گزارش پنج شاخصه مانند وضعیت آموزشی، بهداشت، استانداردهای زندگی، اشتغال و تاثیر امنیت بر زندگی آنان” معیار های اند که بر اساس آن وضعیت اقتصادی سنجش می شود.