آمار شفاخانه ی حوزوی هرات نشان می دهد که ظرف ۴ ماه گذشته بیش از ۲ هزار نفر بخاطر سقوط از ارتفاع به این مرکز انتقال یافته اند.

محمد عارف جلالی، سرطبیب شفاخانه ی حوزوی هرات می گوید از شروع سال تاکنون از اثر سقوط از ارتفاع، ده تن جان خود را از دست داده اند.

“در طول چهار ماه گذشته در حدود ۲۲۸۰ واقعه ی سقوط ار ارتفاع داشتیم و ده مورد فوتی ۶ کودک و ۴ مرد، اکثر این موارد کودکان و کارگران است که در داربست کار می کنند و می افتند”.

در تازه ترین مورد دیروز مردی حین نصب بنر تبلیغاتی از داربست سقوط کرد و جانش را از دست داد.

قوانین نه تنها در مورد کارگران در ارتفاعات بلند، بلکه قوانین کار در خیلی از مشاغل رعایت نمی شود.

کارفرمایان سعی می کنند از شرایط کمبود کار و مجبوریت کارگران استفاده کنند و با کمترین مزد، بیشترین بهره را داشته باشند.

شماری از کارگران می گویند آنها مشقت های زیادی را متحمل می شوند و در بسا موارد کارفرما تنها به روند کار توجه می کند تا ایمن بودن کارگر.

آنها از کارفرمایان می خواهند تا لوازم ایمنی را برای شان مهیا سازند.

“زمانی که ما بر سر کار هستیم نیاز داریم که یک سری وسایل داشته باشیم از آن جمله کلاه ایمنی، لباسی که ما را از سر و گرما مواظبت کند و موزه؛ شما می دانید که محیط کار ما پر از سنگ ریزه است و سخته و پا را اذیت می کند و منحیث کارگر باید این موارد باشد”.

در قانون کار افغانستان آمده است در صورتی که کارگری در جریان کار خسارت مند می شود، کارفرما مکلف به جبران خسارت و درصورتی که جان خود را از دست می دهد مکلف به پرداخت غرامت می گردد.

عبدالقیوم افغان، رییس کار و امور اجتماعی می گوید از شروع سال تا کنون ۲۲ شرکت خصوصی بنا بر این قانون مجبور شدند به کارگران شان خسارت پرداخت کنند.

او می گوید تلاش دارند تا قانون پرداخت خسارت و غرامت در اجرای شغل ها نهادینه شود.

“درصورتی که کارگر آسیب می بیند دستش بریده می شود و یا پایش، مقرره ی جبران خسارت وجود دارد و ما این مقرره را در اختیار تمام ادارات و اتحادیه ها قرار داده ایم تا همه آن را رعایت کنند این مقرره شامل حال کارمندانی هم می شود که دایمی اند و درصورتی که متضرر می شوند عین قانون اجرا می شود و البته ما تلاش داریم که همین کار گسترده شود و حق کدام کارگری پایمال نشود”.

در ماده ی ۱۱۴ فصل دهم قانون کار به جبران خسارت و نکات ایمنی کارگران پرداخته شده است.

حفیظه امین، قانون دان می گوید هر چند در قانون کار فوت کارگر را مشخصا ذکر نکرده است اما با استناد به ماده های دیگر این قانون، کارفرما مکلف است که غرامت و خسارت بپردازد.

“درصورتی که کارگر متضرر شود و یا کدام حادثه ی ناگواری به آن رخ دهد کارفرما باید زمینه ی تداوی آن را فراهم سازد و تمام مصارف آن را بپردازد حتی در صورتی که کارگر در داخل کشور بهبود پیدا نکرد باید به شفاخانه ای به خارج از کشور انتقال دهد و مصارف آن را بپردازد”.

اکثر کارگرانی که بر سر گذر اند و یا شغل آزاد دارند به دلیل عدم آگاهی از قوانین کار و سواد کافی، تمام اوامر کارفرما را با جان و دل می پذیرند حتی اگر اوامر کارفرما خلاف قوانین کار باشد.

این در حالیست که سالانه کارگران زیادی در حین کار عضوی از بدن و یا جان خود را از دست می دهند اما کمتر قضایای آنها مورد پیگیری قرار گرفته است.