با فضای تنگ و آغشته با سنت‌های ناپسند، باورهای نادرست به توانایی‌های زنان و نبود حمایت کافی؛ می توان گفت در افغانستان کمتر زنی، سمت و سوی تولید و کار با ابزار آلات را می‌گیرد.

با این حال ثریا کریمی، یکی از بانوان هراتی است که از ۸ سال به اینسو کار تولید “بست” یا “ترمینل باتری” موتر را آغاز کرده، تا دنباله‌رو آرزوی پدرش باشد.

او خطر کار با سرب را به جان خریده تا علاوه بر کارآفرینی برای زنان، مخارج زندگی و تحصیلات را بپردازد.

خانم کریمی که از طریق فیسبوک برای محصولش بازاریابی میکند، میگوید فروش بست های باتری کفاف بازار نیست اما فقر و تنگدستی مانع شکوفا شدن شغلش شده است.

به گفته ی او اگر دولت حامی اش باشد میتواند دستگاه‌های پیشرفته خریداری و از این طریق برای چندین بانو اشتغال زایی کند.

همانند بانو کریمی، تعداد زنان صنعت کار و کارآفرین در هرات کم نیست.

تا کنون ۳۵۰ بانو تاجر و صنعت کار از ریاست تجارت جواز فعالیت کسب کرده اند و حدود ۱۵۰۰ بانو نیز در نواحی مختلف شهر و روستاها در کارخانه‌های کوچک و بزرگ مصروف فعالیت اند.

مسئولان اتاق تجارت و صنایع زنان در هرات می‌گویند که برنامه‌های وسیعی برای بازاریابی و فروش محصولات تولیدی بانوان در سال جاری دارند.

مریم جامی‌الاحمدی، رییس اتاق تجارت و صنایع زنان در هرات می‌گوید در سال جاری آنان برنامه‌های مشخصی برای بازاریابی و فروش محصولات تولیدی زنان دارند.

او گفت تلاش می‌شود تا محصولات تولیدی زنان هرات در جریان برگزاری نمایشگاه‌های گوناگون به بازارهای جهانی راه یابد.

همزمان جیلانی فرهاد، سخنگوی والی هرات می‌گوید طرح و پیشنهادات بانوان صنعت کار را با مسئولان در مرکز کشور شریک ساخته اند اما تا کنون پاسخی دریافت نکرده اند.

او گفت در صورت دریافت پاسخ از سوی مسئولان مرکزی، آنان جهت رفع چالش‌های موجود اقدام خواهند کرد.

با این وجود بانوان تاجر و صنعت کار در هرات می‌گویند به دلیل دریافت وعده های متعدد و عملی نشدن آن، دیگر به وعده‌های مسئولان حکومتی باور ندارند؛ اما امید خود برای شکوفا شدن صنعت شان را از دست نخواهند داد.