شماری از زنان امروز نگرانی شان را پس از امضای توافقنامه ی صلح بین گروه طالبان و آمریکا با رسانه ها شریک ساختند. این زنان از جامعه ی جهانی، دولت و گروه طالبان می خواهند تا نگذارند دستاوردهای ۱۸ ساله ی زنان ازبین برود. توافقنامه ی صلح بین گروه طالبان و امریکا شنبه گذشته به […]
شماری از زنان امروز نگرانی شان را پس از امضای توافقنامه ی صلح بین گروه طالبان و آمریکا با رسانه ها شریک ساختند.
این زنان از جامعه ی جهانی، دولت و گروه طالبان می خواهند تا نگذارند دستاوردهای ۱۸ ساله ی زنان ازبین برود.
توافقنامه ی صلح بین گروه طالبان و امریکا شنبه گذشته به امضا رسید.
این زنان می گویند در متن این توافق نامه به سهم و نقش زنان هیچ اشاره ای نشده و این موضوع آنها را بیشتر نگران ساخته که مبادا آنان نا دیده گرفته شود.
حلیمه سلیمی، رییس شبکه ی زنان افغان در هرات گفت:” در متن این توافق نامه هیچ اشاره ای به زنان نشده بود، بیشتر در راستای منافع ی دو طرف (گروه طالبان و آمریکا) پرداخته شده بود و این برای ما زن ها نگران کننده است که نکند ما فراموش شویم و از سویی دولت هم هیچ برنامه ی برای حمایت از زنان مد نظر نگرفته است”.
از شروع روند گفتگوهای صلح تا کنون آنچه زنان را نگران ساخته، نقش حاشیه ای آنان در این نشست ها بوده.
در اکثر نشست های صلح تا کنون یا زنان حضور نداشتند یا هم زنانی را سهم داده اند که از صلاحیت و قابلیت های معتبری برخوردار نبوده و بیش از آن که از حقوق زنان دفاع کنند، سنگ منافع دولت را به سینه زدند.
عزیزه خیراندیش، فعال زن در هرات از جامعه ی جهانی می خواهد که شخصا در گفتگوهای صلح اشتراک کند و حامی حقوق زنان و کودکان باشد.
او گفت:” تقاضای ما از جامعه ی جهانی و اتحادیه اروپا این است که تضمینی برای ما بدهند که دوباره جنگ نخواهد آمد، حقوق زنان و کودکان حفظ خواهد شد و نشود که پس از گفتگوهای صلح باز گروه دیگری عرض اندام کند و دست به کشتار بزند”.
ازبین رفتن دست آورد های ۱۸ ساله زنان و برگشت آنها به دوره ی طالبان ترس های عمده ای ست که زنان با آن دست و پنجه نرم می کنند.
اما آنچه مهمتر از گفتگوهای صلح هست، روزهای پس از گفتگوهای صلح است که چه بر سر زنان خواهد آمد.
حال سوال اساسی این است که زنان چگونه می توانند از حقوق شان دفاع کنند؟
آرزو عزیزی، استاد دانشگاه در پاسخ به این پرسش گفت:” اول اینکه خود شان متحد باشند دوم اینکه حمایت زنانی را داشته باشند که در راس ادارات معتبر قرار دارند و آنها هم همگان باشند و همینطور حمایت دولت و نهادهای جهانی را داشته باشند. بروی حرف شان بمانند و برای خواسته های شان مبارزه کنند و از مبارزه دست بر ندارند”.
به باور شماری از آگاهان، محتوای توافق نامه ی به امضا رسیده بین گروه طالبان و امریکا و موضع ی حکومت افغانستان سبب شده تا خیلی ها به این باور برسند که در نهایت صلح نخواهد آمد و وضعیت از حال نیز بدتر خواهد شد.
اما این زمان است که مشخص می شود چه بر سر حقوق زنان، افغانستان و این صلح خواهد آمد.
شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید
- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد