باشندگان برخی  ولسوالی‎های هرات از فرسایش‎های بادی و آبی شکایت دارند و باشندگان این ولسوالی‎ها از عواقب این امر نگران به نظر می‎رسند.

این در حالی است که انتشار ریگ‌های روان در هرات از دو طریق فرسایش بادی و آبی صورت می‌گیرد.

ولسوالی‌های غوریان، کهسان، رباط سنگی و تورغندی مناطق مرتفع هستند که فرسایش بادی بیشتر در آن‌جا وجود دارد.

اما فرسایش آبی از مناطق چشت، اوبه، ادرسکن، فارسی ، کرخ و رباط سنگی سرچشمه گرفته و سنگریزه‌ها را به زمین‌های زراعتی منتقل می‌کنند.

ایمل ثبات استاد دانشکده‌ی زراعت از عواقب ناگواری فرسایش خاک چنین می‌گوید “وقتی ریگ‌ها از مناطق دیگر می‌آید به حاصل‎خیزی خاک ضربه می‌زند و باعث زیادی ریگ نسبت به خاک می‎شود که این امر باعث می‎شود آب در خاک جذب نشود و دهقان مجبور است هر روز یا روز درمیان زمین را آب‎یاری نماید”.

با این اوصاف مسئولان اداره زراعت هرات پارسال روند کنترول و تثبیت ریگ‌های روان را در مناطق آسیب پذیر آغاز کردند.

عبدالصبور رحمانی رئیس اداره زراعت هرات می‎گوید “این اداره سال گذشته در مساحتی بالغ بر ۲ هزار هکتار، ریگ‎های روان را در ولسوالی کهسان تثبیت کرده و همه ساله این چنین برنامه‎ها را برای تثبیت علفچرها و ریگ‎های روان داریم”.

درخت‎ها و علفچرها از جمله عاملی هستند که می‌توانند مانع فرسایش خاک توسط آب و باد شوند، اما علفچرها می‌توانند سرعت سیلاب‌ها را کاهش داده و از فرسایش خاک جلوگیری کنند.

رئیس اداره‌ی زراعت می‌گوید در این راستا نیز برنامه‌هایی را روی دست داشته اند.

آقای رحمانی می‎گوید، اکنون ۱۳۵ هکتار زمین در ولسوالی زنده جان هرات تحت کار است تا از آسیب هجوم ریگ‌های روان در امان باشند.

سال گذشته از تخریب حدود ۲۰۰ هکتار علفچر در ولسوالی‎های انجیل، رباط سنگی و دوشاخ و پروانه جلوگیری صورت گرفته است.

با این وجود نقش مردم در تشدید فرسایش خاک کمرنگ نیست.

ایمل ثبات، استاد دانشکده‎ی زراعت می‌گوید قطع درختان و نابودی پوشش گیاهی موجب تشدید فرسایش خاک شده و سرانجام به کاهش حاصلات زمین و افزایش دفعات آب‌یاری آن ختم می‌شود.

آقای ثبات می‌گوید که دولت باید با پوشش نبات، بته، درخت و علفچر و حفاظت و نگهداری از آن، جلو فرسایش خاک را بگیرد.

آقای ثبات می‎‏گوید “استفاده بی‎رویه از بته‎‏ها و درختان همواره ضرر در پی دارد و تنها راه حل برای جلوگیری از فرسایش خاک، پوشش نباتی و علفچر‎ها است که این امر از فرسایش خاک‎ها جلوگیری می‎نماید”.

هر لایه‎ی خاک هزاران سال زمان می‎برد تا به لایه‌ای تبدیل شود که قابلیت کشت را داشته باشد. با توجه به این موضوع حالا باید بیش از پیش به فکر تثبیت ریگ‎های روان و احیا و ایجاد پوشش نباتی بود.

نسخه صوتی گزارش را در ذیل شنوا باشید