شماری از فرهنگیان هرات سرقت ادبی را زشت و ناپسند و در شمار سرقتهای مسلحانه میدانند و خواستار مجازات عاملان آن هستند.
آنان از دزدانی شکایت دارند که شعر، متن، آثار هنری، موسیقی و حتی طرحهای تجاری و طراحیهای ساختمانی را می دزدند و به نام خود ثبت میکنند.
این فرهنگیان با راه اندازی برنامهیی بنام “بررسی سرقت ادبی، مصادیق و راهکارها” در ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات خواهان مجازات عاملان این دزدیها هستند.
سرقت ادبی زمانی پدید میاید که استفاده کننده یک اثر بدون ذکر نام و منبع اصلی، آن را به نام خود بنویسد.
نجیب الرحمن حدید، استاد روزنامهنگاری و ارتباطات در دانشگاه هرات از پیامدها و تبعات سرقت ادبی هشدار میدهد.
اقای حدید بر این باور است که نقض حق مالکیت فکری و معنوی جلو فکر و خلاقیت را میگیرد.
سرقت ادبی امروزه مصادیق زیادی در دنیای مجازی و حقیقی دارد.
از نشر بدون منبع در رسانهها گرفته تا صفحات مجازی کتاب و حتی پایان نامهها!
با وجود تمام این موارد و با آن که قانون این عمل را جرم شمرده ولی تا کنون با هیچ متخلفی برخورد قانونی نشده.
فرید احمد ایوبی، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات میگوید درصورتی که افراد متضرر از سرقت ادبی به اداره آنان شکایت کند، عاملان مورد پیگرد جدی قرار خواهند گرفت.
قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان در سال ۱۳۹۵ در افغانستان به تصویب رسید.
در این قانون دستبرد به آثار دیگران بدون ذکر نام منبع جرم شمرده شده است.
در ماده ۳۱ این قانون جزای چنین مجرمان یک سال حبس یا ۵۰ هزار افغانی جزای نقدی و یا هر دو مجازات همزمان پیش بینی شده است.