حادثه سرنگونی هواپیمای اوکراینی در ایران شاید از یاد و خاطره خیلی از افغانها رفته باشد، اما خانوادههایی که عزیزانشان را در آن حادثه از دست دادند هیچگاه آن پرواز مرگبار را فراموش نتوانستهاند. درست یک سال از سرنگونی هواپیمای اوکراینی در ایران سپری شده؛ در این حادثه ۱۳ تن از شهروندان افغانستان نیز جانشان […]
حادثه سرنگونی هواپیمای اوکراینی در ایران شاید از یاد و خاطره خیلی از افغانها رفته باشد، اما خانوادههایی که عزیزانشان را در آن حادثه از دست دادند هیچگاه آن پرواز مرگبار را فراموش نتوانستهاند.
درست یک سال از سرنگونی هواپیمای اوکراینی در ایران سپری شده؛ در این حادثه ۱۳ تن از شهروندان افغانستان نیز جانشان را از دست دادند.
در سالروز این سانحه به دیدن خانواده یکی از قربانیان در شهرک خاتم الانبیا واقع در ولسوالی گذره هرات رفتیم.
زینالعابدین ۱۹ ساله، هشتمین و آخرین فرزند خانواده یکی از قربانیان حادثه غمبار بود که پارسال در ولسوالی گذره به خاک سپرده شد.
او دانشجوی رشته اقتصاد در سویدن بود و به ۵ زبان زنده دنیا صحبت میکرد.
برای دیدار خانوادهاش به ایران سفر کرده بود که در راه بازگشت به سویدن، هواپیما در آسمان تهران سرنگون شد.
در این حادثه تمامی ۱۷۶ سرنشین آن که از کشورهای مختلف بودند، کشته شدند.
جای خالی زینالعابدین در خانه
مرگ زینالعابدین پس از یک سال هنوز در خانه او سایه سنگینی انداخته است.
در این میان از همه بیشتر فاطمه مادر او متأثر شده و شب و روز را به یاد پسرش سپری میکند.
زمانی که باب صحبت درباره پسرش را شروع کردم اشک در چشمانش حلقه زد و با آه و ناله شروع به صحبت کرد:“یک سال میشود که سوختم. هر روز سر خاک او میروم و گریه میکنم.”
محمد مهدی ۷۰ ساله، پدر زین العابدین نیز حال و روزی بهتر از همسر ندارد.
پارسال که ۳ روز از دفن پسرش گذشته بود در خانه با او مصاحبه کردم. نسبت به امسال خوب صحبت می کرد و بدون عصا راه می رفت. حالا اما یک سال درد و فراق فرزند در سیمای او خود را نشان میدهد. با عصا و شمردهشمرده به برای فاتحه خواندن بر سر مزار پسرش میرود. این مصیبت در هنگام پیری کمرش را خمیدهتر کرده است.
محمد حکیم برادر بزرگ زین العابدین برای چرخاندن چرخه اقتصادی خانواده با سه چرخه مسافرکشی میکند. او مانند بسیاری از برادران بزرگ که نتوانسته درس بخواند، تمام مشقتها را به جان خریده تا برادر کوچکش درس بخواند و تمام نداشتههای زندگیش را در پیشرفت برادر ببیند.
جای خالی زین العابدین تا هنوز در هر اتاق خانه احساس میشود. عکس او در همه جای خانه دیده میشود. روی دیوار و حتی پس زمینه گوشیها. بالای عکس او تصویری از هواپیما دیده میشود.
محمد حکیم میگوید مرگ برادرش زندگی همه اعضای خانواده را متأثر ساخته؛ بیشتر از همه پدر و مادر را.“بالای پدر و مادرم خیلی فشار آمده. تأثیر روحی و روانی زیادی گذاشته. فکر همه مغشوش شده. خیلی وقتها فراموشی به سراغمان میآید.”
پدر و مادر هر روز در گورستان نزدیک خانه بر سر قبر او میروند و این گونه خود را تسلی میدهند.
منتظر غرامت نیستیم، قاتلان باید مجازات شوند!
کشورهایی که شهروندان خود را در سانحه سرنگونی هواپیما از دست دادند تا کنون فشارهای زیادی بر ایران برای پرداخت غرامت و بررسی دقیق حادثه وارد کرده اند.
در این میان اما خانواده زینالعابدین میگوید که تا کنون دولت افغانستان در این راستا هیچ اقدامی نکرده. به گفته محمد مهدی، پس از آن که جنازه پسرش را تحویل گرفته و دفن کرده هیچ کسی هم سراغ آنان را نگرفته و موضوع را پیگیری نکرده است.
پدر زین العابدین، از دولت افغانستان و سازمانهای بین المللی میخواهد تا برای محاکمه و مجازات قاتلان پسر او تلاش کنند.“منتظر غرامت نیستیم. اگر زمین تا آسمان زیور فرش کنند به درد ما نمیخورد. تقاضای ما این است که قاتلانی که این کار را کردند به کیفر اعمال به اشد مجازات برسند.”
هیجدهم جدی پارسال هواپیمای مسافربری اوکراینی با دو موشک سپاه پاسداران ایران سرنگون شد.
پس از دادخواهیهای خانوادههای قربانیان، ایران به تازگی اعلام کرده که تنها یک نفر را به جرم سرنگونی هواپیما بازداشت کرده است.
شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید
- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد