گروهی از دانش‌جویان کامپیوتر ساینس در دانشگاه هرات با هزینه شخصی‌شان یک دروازه هوش‌مند ضد عفونی و تشخیص تب را درست کرده‌اند. این دروازه هوش‌مند به شکل خودکار تب افراد را می‌سنجد و معلومات افراد را لحظه‌به‌لحظه به مرکز اطلاعات می‌فرستد. مشکلات و کم‌بودی‌ها همواره مادر اختراعات و نو آوری‌ها بوده است. شرایط کرونا و […]

گروهی از دانش‌جویان کامپیوتر ساینس در دانشگاه هرات با هزینه شخصی‌شان یک دروازه هوش‌مند ضد عفونی و تشخیص تب را درست کرده‌اند.

این دروازه هوش‌مند به شکل خودکار تب افراد را می‌سنجد و معلومات افراد را لحظه‌به‌لحظه به مرکز اطلاعات می‌فرستد.

مشکلات و کم‌بودی‌ها همواره مادر اختراعات و نو آوری‌ها بوده است.

شرایط کرونا و قرنتینه، زینب، مهسا، فاطمه و همایون دانش‌جویان سال دوم دانش‌کده کامپیوتر ساینس را بر آن داشت تا به ساخت وسیله‌یی برای سنجش تب و ضد عفونی کردن فکر کنند.

محافظان ورودی دانشگاه هر روز لباس‌های همایون و هم‌صنفانش را ضد عفونی می‌کردند و تب‌شان را می‌سنجیدند.

این کار با نیروی انسانی انجام می‌شد که می‌توانست برای کارکنان خدماتی دانش‌گاه سنگین و خطرناک تمام شود.

همایون محمدی، می‌گوید که شرایط سخت کرونا برای آنان انگیزه داد تا دستگاهی را برای ضد عفونی و سنجش تب بسازند که روند انسانی در آن دخیل نباشد.“ایده اولیه این بود که بیاییم جان افرادی که ضد عفونی می‌کنند و تب را می‌سنجند نجات بدهیم. خود این یک تماس بود. می‌خواستیم که این تماس را قطع کنیم. برای همین کار این دروازه هوشمند را ساختیم.”

این دروازه هوشمند ۳ مرحله  کاری دارد: فرد زمانی که وارد می‌شود دروازه، تمام اتومات روشن می‌شود. در مرحله دوم شخص سر تا پا ضد عفونی می‌شود و در مرحله سوم تب شخص را می‌سنجد.

فاطمه ذبیحی، از اعضای گروه می‌گوید که برای دروازه با زبان برنامه‌نویسی معیاری تعیین شده تا کسانی که تب‌شان بالای ۳۷ درجه باشد حق ورود نداشته باشند.

به گفته فاطمه، این دروازه هوشمند با برق باطری کار می‌کند و در نبود برق شهری نیز قادر به کار کردن است.

دانشجویانی که دروازه هوشمند را در زمان کرونا درست کرده‌اند می‌گویند که محصول آنها قابلیت آن را دارد تا در شرایط پسا کرونا نیز استفاده شود.

تلاشی و تشخیص چهره افراد و این که چه افراد و چه تعداد وارد می‌شوند از دیگر کارکردهای دروازه هوشمند است.

در صورتی که روی این دروازه حس‌گرها و اسکنرهای دیگر نصب شود می‌تواند اسلحه را هم تشخیص دهد. در این صورت می‌تواند در شرایط نا امن کشور کمک خوبی به تمام مراکز باشد.

مهسا قیومی، می‌گوید به دلیل کمبود بودجه آنها نتوانسته‌اند این طرح را بیشتر پیشرفت بدهند.

این دروازه هوشمند در حالی با هزینه شخصی گروهی از دانشجویان ساخته شده که سازندگان آن خواهان همکاری و اختصاص بودجه برای این گونه فعالیت‌ها هستند.

این گروه و بسیاری از دانشجویان دیگر همواره ثابت ساخته‌اند که با وجود تمام چالش‌ها چیزی از جنس خلاقیت و نوآوری کم ندارند.

سید کامران حسینی، از استادان دانشکده کامیپوتر ساینس خواهان تشویق و حمایت بیشتر از دانشجویان خلاق است.“خواهش من این است که از قشر جوان و ایده‌های آنان حمایت شود. هم حمایت مادی و هم معنوی.”

این نخستین باری نیست که دانشجویان دانشگاه کامپیوتر ساینس دست به نوآوری و ساخت سیستم‌های جدید می‌زنند.

پارسال نیز یکی از دانشجویان دستگاه دروغ‌سنج درست کرده بود.

دستگاهی که در بخش‌های امنیتی و عدلی و قضایی می‌توانست بیشترین استفاده را داشته باشد. پس از یک سال، اما هیچ نهادی هم به دنبال استفاده و یا پیشرفت دادن این دستگاه برنیامده است.

گلاب الدین خپلواک، سخنگوی دانشگاه هرات می‌گوید که از طرف دولت هیچ توجهی برای تشویق و استفاده از استعدادهای دانشجویان صورت نمی‌گیرد.“بارها این نوآوری‌ها را رسانه‌یی کرده‌ایم. هدف ما هم این بوده که مسوولان در سطوح مختلف از تکنالوژی‌های دست‌ساخته محصلان استفاده کنند. متأسفانه تا کنون مسوولان دولتی هیچ استفاده عملی نکرده‌اند.”

آقای خپلواک در حالی از نبود تشویق و حمایت دولت شکایت دارد که مسوولان دانشکده کمیپوتر ساینس می‌گویند که تا کنون از سیستم‌های نرم‌افزاری ساخت آنان حتی در خود دانشگاه هم کار گرفته نشده است.

سمیه ذبیحی، رییس دانشکده کامپیوتر ساینس دانشگاه هرات بر این باور است که مشکلات اداری و قوانین دست و پا گیر در ادارات سبب شده تا تلاش‌های استادان و دانش‌جویان در بخش تکنالوژی بی‌استفاده بماند.”استفاده از تکنالوژی در قوانین و لوایح جای‌گاهی ندارد.”

خانم ذبیحی تأکید دارد که استفاده از تکنالوژی می‌تواند شفافیت، دقت و سرعت را در ادارات بیاورد.

حکومت افغانستان همواره از آوردن شفافیت و نابودی فساد با استفاده از حکومت‌داری الکترونیک تأکید کرده است.

با این حال عاشق‌الله علیزایی، رییس اداره مخابرات هرات نبود زیر ساخت‌های لازم، کمبود بودجه، استخدام کارمندان ناآشنا با کامپیوتر و از همه مهمتر وجود افراد فسادپیشه در ادارات را از عمده‌ترین چالش‌های تطبیق حکومتداری الکترونیک و استفاده از تکنالوژی می‌داند.

به گفته آقای علیزایی، هیچ اداره‌یی در هرات سیستم اطلاع‌دهی در وب‌سایت، سیستم نوبت‌دهی و کارهای الکترونیکی ندارد.“بعضی ادارات از ایمیل استفاده می‌کنند که آن هم رسمی نیست. استفاده از تکنالوژی در ادارات بسیار ناچیز است.”

افغانستان از نظر استفاده از تکنالوژی و تطبیق حکومت‌داری الکترونیکی بر اساس شاخص‌های جهانی در رده ۱۷۷ قرار دارد.

تا کنون ادارات محلی با یک سیستم مرکزی وصل نشده و هنوز هم از سیستم‌های فرسوده و زمانبر استفاده می‌شود.

با آن که متخصصان زیادی در عرصه پیشرفت تکنالوزی کار می‌کنند، اما به پیشرفت و توسعه سیستم‌های آنان بهایی داده نمی‌شود.

گزارشگر: جواد محمدی

ویرایش متن: محمد احمدی

دسته بندی: گزارش‌ها, همه, ویژه برچسب ها:

به اشتراک بگذارید :

مطلب قبل و بعد

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد