بر بنیاد آمار وزارت اقتصاد، میزان فقر در کشور بین ۶۲ الی ۶۸ درصد است و افزون بر این، حدود ۱.۶ میلیون نفر از نگاه اقتصادی در جریان بحران کرونا، آسیب دیده‌اند.
آنگونه که باشندگان هرات می گویند وضعیت کار نسبت به قبل از کرونا بدتر شده و شماری با همه گیری این ویروس، کار شان را از دست دادند.
هر روز دسترخوان ها خالی تراز روز دیگر می شود و سناریوی گرسنگی تلخ تر.
همه گیری کرونا، به گرسنگی موجود بیش از قبل دامن زد. به گونه ای که دیگر افراد به سختی می توانند از پس مصارف اولیه خود برآیند.
حدود ۱.۶ میلیون نفر از نگاه اقتصادی در جریان بحران کرونا آسیب دیده اند.
کارگران میگویند: “از صبح که بیرون شدیم هیچ کس کارگر نمی خواهد و ما هنوز به سر گذر ایستاده هستیم، کار نیست درآمد نیست و زندگی خود را به سختی می گذرانیم”.
فقر گسترده شاید بیشتر بر شانه های کوچک کودکان کار تکیه کرده باشد.
تنها در هرات بیش از ۹ هزار کودک نیازمند حمایت وجود دارد که اکثر شان تنها نان آور خانه های شان هستند.
کودکانی که روزگار مجبور شان ساخته، دور آرزوهای شان را خط بکشند.
“۱۲ نفر به خانه هست مجبورم کار کنم، پدرم پیر است و پایش شکسته و توان ندارد. خواهر و برادرانم همه کوچک هستند”.
جنگ بنیاد بسیاری از خانه ها را ویران ساخت، پس از مرگ سر پرست خانواده، زنان ناگزیرند دست به کار شوند و از کودکان بجا مانده سر پرستی کنند.
اکثر این زنان نه سواد کار در ادارات را دارند و نه مهارت و پس انداز ایجاد یک کسب و کار.
شاید تنها راه حل پاک کاری خانه های دیگران باشد یا هم تکدی گری.
“پیر شدم کار کرده نمی توانم در خانه ی دیگران، مجبورم گدایی کنم. زندگی سخت است هیچ کس دیگر نیست به مان لقمه نانی دهد”.
ظاهرا تنها سواد ملاک نیست زیرا اکثر جوانانی که از دانشگاه نیز فارغ التحصیل می شوند نیز ماه ها بی کار اند و همچنان در جستجوی شغل.
ذکیه مظفری می گوید با همه گیری ویروس کرونا شغل اش را از دست داده و اکنون چندین ماه است در جستجوی کار است.
“چندین ماه است که در جستجوی کار هستم خیلی در وضعیت بد اقتصادی قرار دارم و فامیل هم همینطور چون وقتی کار می کردم به فامیل هم کمک خرج بودم اکنون خودم نمی توانم مخارج خود را تکمیل کنم”.
جیلانی فرهاد سخنگوی والی هرات می گوید تلاش دارند تا از طریق ادارات مختلف زمینه ی اشتغال را برای افراد فراهم سازند.
او می گوید اداره ی محلی در تلاش جذب پروژه ی بیشتر است.
شورای ولایتی هرات اما می گوید در بسا موارد کمک ها به شکل درست تقسیم نمی شود و افراد به محض مقرر شدن در اداره ابتدا تلاش می کنند، از خویشاوندان خود حمایت کنند.
سکینه حسینی عضو این شورا می گوید: “تا زمانی که حاکمیت قانون به شکل درست تطبیق نشود و کار به اهلش سپرده نشود و شناسایی خانواده های نیازمند به شکل درست انجام نشود؛ همین نان سفره ی فقیران کمتر خواهد شد زیاد نه”.
این در حالی است که حکومت می‌گوید به زودی برنامه دسترخوان ملی را عملی خواهد کرد.
وزارت احیا و انکشاف دهات می‌گوید پیش‌برنامه‌های دسترخوان ملی کامل شده و احتمال دارد روند توزیع آن در جریان هفته‌ی روان آغاز شود.
اقدامی که شاید در کوتاه مدت کارساز باشد اما در دراز مدت مردم نیازمند کار دائم برای داشتن نان بر سفره های شان هستند.