بر اساس آمارها روزانه ۳ تا ۵ زن و یا دختر  و گاهی هم مردهای مسموم، به شفاخانه‌ی مرکزی هرات منتقل می‌شوند.
وقتی خواستم با چند تن از زنان مسموم شده صحبت کنم؛ از صحبت کردن و دادن اطلاعات به من اِبا ورزیدند.
در این میان راضیه که مادر دو  پسر است؛ از اوج فقر و ناداری که پولی برای تداوی نداشته است، اقدام به خوردن مرگ موش کرده تا از این طریق برای همیشه مداوا شود، اما زندگی با وی یار بوده و بر اثر درمان دوباره نجات پیدا کرده است.
او که موفق به خودکشی نشد؛ اکنون خیلی صبور است و شکسته که از حیات دوباره‌اش خرسند به نظر می‌رسد.

اما مسئولان شفاخانه حوزوی هرات از افزایش آمار اقدام به خودکشی و خودکشی‌های موفق خبر می‌دهند.
محمد رفیق شیرزی سخنگوی شفاخانه حوزوی هرات می‌گوید در ۹ ماه گذشته دست‌کم ۴۵۰ پرونده اقدام به خودکشی ثبت شده است که بیش از ۲۰ تن جان باخته اند.

اما ناگفته نماند که هفتاد تا هشتاد فیصد آمار فوق‌الذکر مربوط به خانم‌های است که بین سنین ۱۵ تا ۴۵ سال قرار دارند.

خشونت‌ها و منازعات خانوادگی، فقر و بی‌کاری، افسردگی و اختلالات روانی از مهم‌ترین عوامل و انگیزه‌های این پدیده شمرده می‌شوند.
اما ثریا که به سبب کمبود جای در دهلیز بخش داخله در کنار زن مسنی روی یک تذکره بستر است، می‌گوید بنا به خواست جدایی از نامزدش، نتوانسته پول داده شده را برگرداند و اقدام به خودکشی کرده است.
از سوی دیگر، داکتران شفاخانه حوزوی هرات می‌‌گویند شمار کمی از این واقعات انگیزه‎‎‌‌ای جز تمارض ندارند.
آنان می‌گویند برخی از افراد برای وارد کردن فشار یا جلب توجه دیگر اعضای خانواده؛ خودشان را مسموم می‌‌کنند، در حالی که قصد خودکشی هم ندارند.
محمد نبیل فقیریار متخصص داخله شفاخانه حوزوی می‌گوید خوردن مواد سمی برای بیماری که حتی به‌زودی مداوا هم شود، اثرات منفی و پایدار خواهد داشت.

از سوی دیگر مقامات اداره محلی می‌گویند افزایش خودکشی‌ها در کمیته‌ی که بر این اساس تشکیل شده است مورد بررسی قرار گرفته است.

جیلانی فرهاد سخنگوی اداره محلی هرات می‌گوید طرح‌های پیشنهادی و راه‌کارهای برای کاهش این پدیده به کمیته مرکزی فرستاده شده، بنابر پاسخ مرکز و اختصاص بودجه؛ اداره محلی اقدام خواهد کرد.

از دیگر سو، آگاهان امور جامعه‌شناسی با نگاه به روی دیگر سکه، اقدام به خودکشی را اقدام به ترساندن اعضای خانواده و نزدیکان شان تعبیر می‌کنند.

علی احمد کاوه جامعه‌شناس می‌گوید، پدیده پیچیده‌ی خودکشی؛ نه طرح‌ها و اقدامات موقتی اندک؛ بلکه ارگانی ویژه با مدیریت قوی و جدی را می‌طلبد.

اما همین‌که دسترسی به زهر آسان، و به پادزهر تقریبا ناممکن است، نگران کننده است.

با همه‌ی امکانات و تجهیزات، داکتران بخش داخله می‌گویند برای رسیدگی به بیمارانی که با خوردن مواد سمی اقدام به خودکشی می‌کنند، به یک مرکز ویژه درمانی و مجهز به امکانات فوق تخصصی نیاز است. این در حالی‌ست که سال گذشته بیش از ۷۵۰ زن و مرد دست به خودکشی زدند.

گزارشگر: بنفشه بینش