شاید بارها برای‌تان اتفاق افتاده باشد که وارد اداره‌ای شده‌اید و نمی‌دانید که عرض‌تان را به چه‌کسی بگویید. یا خواسته باشید در مورد کارکرد نهاد، اطلاعات حاصل کنید، اما هیچ‌بخش و یا شخص خاصی وجود ندارد که برای‌تان پاسخ‌گو باشد.

تا جایی‌که ساعت‌ها سرگردان و بخاطر رفتن به‌هر شعبه و گاهی با تحقیر و حرف‌های تند مواجه شدید.

این‌جاست که نیاز و ضرورت روابط عمومی آشکار می‌شود.

عبدالسمیع شریفی رئیس انجمن دانشجویی روابط عمومی می‌گوید این انجمن می‌تواند تخته‌‌‌ی مشقی برای دانشجویان این رشته باشد و از سویی کمک کند تا سازمان‌ها بیشتر با این دانش آشنا شوند.

او می‌گوید: “تعداد زیادی از سازمان‌ها در افغانستان و هرات جود دارد که روابط عمومی را نمی‌شناسند، هدف‌ اصلی ما معرفی روابط عمومی برای عموم سازمان‌هاست، او می‌گوید که روابط عمومی مشکلات درون‌سازمانی و بیرون‌سازمانی را حل می‌نماید، اگر روابط عمومی در هر سازمان وجود نداشته باشد، در حقیقت آن سازمان فلج می‌باشد”.

روابط عمومی یکی از رشته‌های  نو پا در افغانستان است. این رشته در سال ۱۳۹۰ در قالب رشته‌ی ژورنالیزم  وارد دانشگاه هرات شد.

از آن سال تاکنون دانش آموخته‌گان زیادی از این دیپارتمنت فارغ التحصیل شده اند.

حالا اما پرسش این‌جاست که با سپری‌شدن دست‌کم شش سال از عمر این رشته در هرات، چرا هنوز بسیاری از ادارات شناختی از آن ندارند.؟

سهیلا عرفانی رئیس دانشکده‌ی ژورنالیزم دانشگاه هرات می‌گوید: “مدیران شرکت‌های دولتی، خصوصی و تجارتی، تاکنون اهمیت روابط عمومی را درک نکرده‌اند، یک خبرنگار روزها به‌دنبال مدیر و رئیس یک سازمان است تا با او مصاحبه نماید، اما اگر روابط عمومی سازمان فعال باشد، سازمان می‌تواند راحت با رسانه‌ها ارتباط برقرار نماید و کنفرانس‌های خبری برگزار نماید”.

در روزگار امروز شکی نیست که  سازمان‌ها برای تحقق اهداف سازمانی خود نیازمند روابط عمومی اند.

در حقیقت این بخش از دانش کمک می‌کند تا سازمان‌ها نقاط ضعف و قوت خود را بهتر درک کرده و بازدهی شفاف‌تری داشته باشند.

عبدالوهاب صدیقی آمر دیپارتمنت روابط دانشکده‌ی ژورنالیزم هرات، نیاز ایجاد بخش روابط عمومی در سازمان‌ها را بیش از گذشته می‌خواند.

آقای صدیقی می‌گوید: “ضرورت روابط عمومی برای سازما‌ن‌های دولتی و غیر دولتی همانند آب خوردن است، تا این‌که بتوانند نیازهای مردم را به‌سازمان‌ها برسانند که در افغانستان معمول نیست و به ارباب رجوع خویش اهمیت نمی‌دهند”.

در هرات انجمن و نهادهای زیادی تاکنون تأسیس شده است. اما آنچه که می‌تواند عطف توجه باشد، کارکرد آن‌هاست، موردی که به‌ندرت می‌توان از انجمن‌های موجود در هرات دید.

با این‌حال، اما آقای صدیقی به تأسیس این انجمن خوشبین است، آقای صدیقی می‌گوید: “ما مدعی نیستیم که در مرحله اولیه ما مدینه فاضله را در حوزه روابط عمومی به‌وجود می‌آوریم، چیزی‌که جدید باشد، قربانی‌های زیادی برای نهادینه شدن باید بدهد، اما ما حاضر هستیم که این قربانی را متحمل شویم، تا فرهنگ روابط عمومی‌مداری را نهادینه نماییم”.

انجمن دانشجویی روابط عمومی نخستین انجمن است که در این رشته در افغانستان شکل می‌گیرد.

در ترکیب این انجمن حدود ۲۰ تن از دانشجویان صنف سوم و چهارم دانشکده‌ی ژورنالیزم وجود دارد. انجمن که مشتمل بر دو شورا و چند کمیته است.

با همه‌ی این‌ها اما گذر زمان مسیر این انجمن را مشخص خواهد کرد. یکی همانند دیگران یا یکی در بین همه.