مؤسسه زنان افغان می‌گوید بر اساس بررسی‌‎‌هایی که انجام داده، زنان در شهر از نگاه حقوقی آگاهی‌های لازم را کسب کرده اند، اما زنان ولسوالی‌ها در وضعیت خوبی به‌سر نمی‌برند.

با توجه به یک دهه‌ی گذشته، امروزه گراف آگاهی‌ها از حقوق فردی بیشتر شده است.

قریب به‌تمام شهرهای کشور شاهد حضور خانم‌ها در کنار مردان بوده است.

تا چند وقت پیش اگر به سختی می‌شد خانمی را در یک اداره‌ی دولتی یافت، حالا اما خانم‌های زیادی وجود دارند.

اما با همه‌ی این‌ها به‌نظر می‌رسد این آگاهی‌ها تنها به مرکز ولایات پایان می‌یابد و هنوز گراف آگاهی باشنده‌گان روستا روی خط سرخ ندانستن قرار دارد.

موضوعی که مؤسسه‌ی زنان افغان را واداشت تا در این مورد اقدام کند.

ماریا بشیر مسؤل مؤسسه‌ی وحدت زنان افغانستان می‌گوید: “زنان به‌خاطر عدم‌آگاهی از حق‌شان، با خشونت، جرایم و جنایت روبرو هستند، او می‌گوید مهم است که زنان از حقوق‌شان آگاه شوند و ما ما به مدت یک‌سال به‌صورت مداوم، در ولسوالی‌های انجیل و کرخ، با حضورداشت مشاوران حقوقی دفتر وحدت زنان افغان، زنان را در بخش حقوق‌شان آگاهی دادیم”.

دست‌کم ۲۰۰ تن از برنامه‌ی آگاهی حقوقی این مؤسسه بهره‌مند شده‌اند.

خانم بشیر می‌گوید آن‌ها برای بانوانی که نیازمند وکیل مدافع و مشاوره‌ی حقوقی باشد، این خدمات را ارائه می‌کنند.

او می‌گوید: “دفتر وحدت زنان افتخار می‌کند که به‌صورت رایگان، از قضایای زنان بی‌بضاعت که توانایی گرفتن وکیل مدافع را ندارند، در سیستم عدلی و قضایی، محاکم و پولیس از حقوق‌شان دفاع نماید، هم‎چنان این دفتر آماده است که مشورت‌های حقوقی لازم را در صورت نیاز به زنان که نیاز داشته باشند، ارائه نماید”.

در طول این سال‌ها زنان در کنار سایر طیف‌ها بیشترین پروژه‌های ملی و بین‌المللی را به‌خود اختصاص داده اند.

پروژه‌هایی که شاید حسابش از دست خود سازمان‌های مسؤل هم در رفته باشد.

اما  گویا این کمیت بزرگ نتوانسته کیفیت آن‌چنانی برجای بگذارد. تا جایی‌که حال با گذشت حدود یک دهه، بسیاری از افراد برچسب پروژه‌ای بودن را براین فعالیت‌ها می‌زنند.

سکینه حسینی عضو شورای ولایتی هرات می‌گوید: “مشکل از خانم‌ها نیست، مشکل از کسانی هستند که کمک‌کننده هستند و براساس پالیسی خود، پروژه می‌دهند”.

در این همایش زنان ولسوالی انجیل هم حضور داشتند. زنانی‌که دغدغه‌های زندگی‌شان را این‌گونه روایت می‌کنند: “تحصیل برای زنان خیلی مشکل کلان است و عموم زنان بی‌کار هستند”.

در اداره‌ی امور زنان در جریان دو ماه اول امسال، دست‌کم ۱۷۵ مورد شکایت ثبت شده است.

محبوبه جمشیدی رئیس این اداره می‌گوید نا امنی سبب شده تا زنان روستا حتی از حقوق ابتدایی خود محروم بمانند.

تاکنون نهادها و مؤسسات زیادی در راستای حقوق زنان برنامه داشته اند.

برنامه‌هایی که با تمویل کشورهای کمک‌کننده، مؤقتی بوده‌اند و کمتر نتایج دوامدار و قابل انتظاری داشتند.

گزارشگر: عاطفه علی‌زاده

ویراستار: محمد احمدی